Gedreven door vaderlandse liefde trad Anton Mussert naar voren om Nederland te 'redden'. In de vaste overtuiging dat het Mussert of Moskou was, richtte hij in 1931 de NSB op als dam tegen het rode gevaar. Daaraan waren verscheidene fascistische partijtjes vooraf gegaan die geen gehoor vonden, maar Mussert boekte succes. Toen de bezetting een feit was geworden, meende hij alweer tot heil van het volk, een politiek van vriendschap met de Duitsers te moeten voeren, ook al had hij de nodige reserves tegen hen. Dit bleek onder meer uit het feit dat hij Hitler een belangrijk geheim niet openbaarde: een vinding waarmee deze mogelijkerwijze een succesvolle invasie in Engeland had kunnen uitvoeren. Als apotheose van zijn rol als redder in de nood, geloofde hij tenslotte dat zijn executie een verzoenend sterven kon zijn, dat de kloof tussen de NSB-ers en de rest van het Nederlandse volk zou dichten. Jan Meyers is de auteur van dit boek dat nu met aanzienlijke aanvulling van nieuwe gegevens wordt herdrukt.
Recensie(s)
In 1984 publiceerde docent-historicus Jan Meyers een biografie van NSB-leider Anton Mussert (1894-1946) die uiteindelijk wegens landverraad ter dood werd veroordeeld. Het boek is thans herdrukt en aangevuld met beschouwingen die Meyers reeds elders publiceerde. Het werd indertijd goed ontvangen, met name vanwege de levendige stijl en smeuige details: Meyers had een groot aantal getuigen weten op te sporen. Vooral als karakterstudie voldoet deze biografie; minder evenwel als analyse van een extremistische politieke beweging. De lezer leert waterstaatsingenieur Mussert kennen als een ordelievende, rechtlijnige man, die uit ergernis over nationale slapheid in 1931 de NSB op de tekentafel ontwierp, naar het model-Mussolini. In de loop der jaren dertig radicaliseerde de partij en neigde meer naar Hitler als rolmodel. De weg naar landverraad werd ingeslagen in 1940, toen Duitsland Nederland bezette. Musserts gebrek aan realiteitszin bleek nog uit zijn vergeefse gratieverzoek in 1946. Hij meende immers Nederland van annexatie gered te hebben. Vlot te lezen en boeiend voor een groot publiek.