Geboren samen met zijn tweelingbroer op 10 mei 1945, direct na de verschrikkingen van de Tweede Wereldoorlog. Een oorlog die een vermoeid Europa voor de tweede keer die eeuw een groot offer vraagt. Vader in de crisisjaren voor de oorlog werkloos geraakt en tijdens de oorlog voor de Duitsers ondergedoken toen hij naar hun thuisland moest om daar te werken. Zijn enige zoon naar boeren in Groningen tijdens de hongerwinter en zijn vrouw eenzaam thuis en zwanger. Blij met zijn vaste baan bij de gemeente Rotterdam die hij kreeg op voorspraak van zijn commandant bij de Binnenlandse Strijdkrachten, werkt hij mee aan de wederopbouw van zijn stad. Hij vergeet alleen over te stappen naar beter betaald werk, want een ambtenarenstatus geef je niet snel op. De consequenties hiervan treft het gezin diep. Armoede en zuinig leven was hun lot. Pas vanaf het feitelijke gewin van Nederlands grootste energiebron leeft het land echt op en worden de armen wat minder arm en zijn de inwoners van het land zelfs geneigd de armoedegrens steeds opnieuw aan te passen aan de steeds maar aanzwellende consumptiemaatschappij. Ondanks deze ontwikkelingen wreken de diep getrokken voren van vroeger zich nog steeds in de karakters van de babyboomers. Van Leeuwen schetst hiermee een tijdsbeeld vanaf zijn vroegste jeugdherinnering tot aan zijn zestigste jaar. Hij beschrijft het drama van de armoede, zijn trots op de haven en het daadwerkelijk mee beleven van de Rotterdamse wederopbouw, maar ook de tragedies in zijn familie en zijn werk. Als een rode draad loopt door het boek hoe zijn leven parallel verloopt aan dat van zijn tweelingbroer. Toch is het niet alleen kommer en kwel maar, zoals het hoort, is de realiteit gelardeerd met humoristische en heel ontroerende momenten.