?De professor doctor David Cohen uit de titel van dit boek (?) is in de (joods-)Nederlandse geschiedenis bekend als een van de twee voorzitters van de Joodse Raad, en wel als de leidende figuur van die twee. (...). Het meest geslaagde hoofdstuk vind ik dat over het leraarschap en conrectoraat aan het Nederlands Lyceum in Den Haag, in die tijd een duidelijk centrum van onderwijsvernieuwing. Daarover was in relatie tot Cohen nog nauwelijks iets bekend. Soms verwijdert het verhaal zich wat van de hoofdpersoon en wordt het meer onderwijsgeschiedenis dan biografie. Maar als geheel is het een adequaat en boeiend beschreven fase in het levensverhaal van de kennelijk gewaardeerde leraar klassieke talen. Ook de passages over Cohen als classicus, egyptoloog en oud-historicus vooral, zijn vol nuttige informatie. Met name het relaas over het Archeologisch Historisch Instituut is interessant. In dat instituut van de Amsterdamse universiteit was Cohens oude geschiedenis met de aan zijn collega G.A.Snijders toevertrouwde klassieke archeologie samengevoegd, een boeiende, zeker niet spanningsloze combinatie. Wel is jammer dat Snijders, die een bekende collaborateursrol speelde in de oorlog, wat al te gemakkelijk vanaf het begin als slechterik wordt opgevoerd. (?) Vanuit historiografisch oogpunt kan ik voor de gedeelten over de bezettingstijd slechts tot een uitermate negatief oordeel komen. (?) Wel betreur ik dat Schrijvers zich zo heeft laten gaan en niet voor de wetenschappelijke distantie en plaatsing in de historische context heeft gekozen.? (J.C.H. BLOM in ?In de ban de Joodse Raad?, recensie).