Hans van Assumburg was het meest bekende pseudoniem van deze schrijver en journalist. Niet alle medewerkers van uitgeverijen wisten dat dit niet zijn echte naam was. Een van de redenen voor zijn pseudoniem was dat Van Assumburg verwarring wilde voorkomen met de recensent Kees Fens, een volle neef van hem. Naast de naam "Hans van Assumburg" schreef hij ook onder namen als Kees van Ginneken, Hans van Zuydveen, Karin de Leeuw en Liesbeth van Hierden. Onder zijn eigen naam zijn er geen publicaties van hem bekend. Van Assumburgs boeken kunnen worden onderverdeeld in

romans en novellen; onder meer de volgende genres:
damesromans
spionage
romans spelend in Amsterdamse milieus
streekromans over het christelijke en katholieke platteland. Van Assumburg had een grote kennis van het katholieke geloof, maar was niet praktiserend.
jeugdboeken
informatieve boeken (waaronder enkele over een van zijn hobby's, de hengelsport). Voor deze laatste categorie verzorgde hij soms ook zelf de foto's Van Assumburg was een verwoed amateurfotograaf.
Autobiografische elementen in zijn boeken zijn het feit dat de hoofdfiguur in een aantal gevallen een freelance schrijver/journalist is, en de verhuizingen van personen of gezinnen van en naar de grote stad. In veel gevallen speelt het verhaal zich afwisselend af in een (fictief?) dorp nabij Breda en in Amsterdam.

Als journalist werkte hij onder andere voor de Zandvoortse Courant (zie externe link). Voor De Lach schreef hij in de jaren zestig onder meer een column "Kloris en Roosje, een cafégesprek aan de bar" en een interview met Fred Kaps. Veel van zijn boeken zijn uitgegeven door De Lanteern in Utrecht en later door uitgeverij Westers in diezelfde plaats. Ook werden enkele van zijn boeken aanvankelijk gepubliceerd als vervolgverhaal in het maandblad Sales, een uitgave van de Oblaten van de Heilige Franciscus van Sales.

Van Assumburg vertaalde ook boeken vanuit het Engels.