Redactie: Nelleke Bakker, Marjoke Rietveld-van Wingerden & Jeffrey Tyssens

De multiculturele samenleving staat zowel in België als in Nederland onder druk. Door het toenemende geweld van enerzijds radicale moslimextremisten en anderzijds racistische jongeren wenden steeds grotere groepen zich af van het ideaal van samenleven vanuit begrip voor en kennis van vreemde, maar nabije culturen. Het optimisme over een snelle en probleemloze integratie van minderheden lijkt vervlogen, en het streven naar adaptatie met behoud van de eigen cultuur is vervangen door een streven naar burgerschapsvorming: leren samenleven met respect voor de cultuur van de ander op basis van gedeelde waarden als vrijheid, tolerantie en democratische participatie op basis van gelijkwaardigheid.
Opmerkelijk genoeg is de voorname rol van de school in het creëren van cohesie in de samenleving nog altijd onomstreden. Sterker, de verwachtingen zijn op dit punt zelfs toegenomen. Dit jaarboek presenteert recent onderzoek naar de wijze waarop in het verleden werd omgegaan met verschillen in taal en cultuur, door nationale staten en koloniale en regionale bestuurders, maar ook door kerkelijke autoriteiten en bevlogen wereldverbeteraars als katholieke broederorden. Ook toen al stond de school in het brandpunt van de spanning tussen enerzijds een streven naar volledige assimilatie binnen de dominante of nationale cultuur en anderzijds het willen verstevigen van de eigen culturele en linguïstische basis van regionale en etnische minderheden of gekoloniseerde meerderheden.
(flaptekst)