Dit boek gaat over synchroniciteit, zinvol toeval. We hebben allemaal wel eens de ervaring, aan iemand te denken die we in geen jaren hebben gezien, die ons vervolgens - juist op dat moment ineens opbelt of die we nog dezelfde dag tegen liet lijf lopen. Onze reactie op een dergelijke gebeurtenis gaat meestal niet verder dan de uitroep 'Dat kan toch geen toeval zijn!'of 'Het lijkt wel telepathie!' Of we horen een heel bijzondere plaats- of persoonsnaam die we nooit eerder hebben gehoord, om die in de week die volgt nog meermalen in een andere context te horen noemen. De bekende Zwitserse psychiater en analytisch psycholoog Carl Gustav Jung (1875-1961) bedacht voor dergelijke fenomenen het begrip synchroniciteit: het synchroon-zijn, het samenvallen in de tijd van twee of meer gebeurtenissen van ongeveer dezelfde betekenis die onderling geen direct causaal verband lijken te hebben. De Duitse psychotherapeute dr. Elisabeth Mardorf is in haar praktijk met ettelijke verhalen over dergelijke 'toevalligheden' geconfronteerd en heeft er een boek over geschreven dat meer is dan een verzameling 'sterke verhalen'. Weliswaar zijn de verhalen soms heel kras en ook spannend, maar Mardorf graaft dieper: aan de hand van onder andere Jungs theorieën zoekt ze de meer of minder verborgen betekenis van zo'n 'toeval', de 'boodschap' ervan voor beslissingen, veranderingen in ons dagelijks leven. Een pakkend boek, dat de lezer aanzet tot nadenken over de gebeurtenissen in zijn of haar eigen leven en dat kan helpen bij het ontdekken van een lijn daarin: als men die zogenaamde toevalligheden ziet als een wenk van het lot en ze als zodanig serieus neemt, zal men in allerlei situaties, zowel de prettige als de onprettige, adequater leren reageren.