Héman woonde en werkte 60 jaar in Rotterdam. Tijdens de wederopbouwperiode kreeg hij een aantal grote opdrachten in steen en hout in Rotterdam (ABN-Amro-bankgebouw, Groote Schouwburg, Gemeentebibliotheek, Stadstimmerhuis).
Later verschoof zijn belangstelling meer naar religieuze onderwerpen en naar een ander materiaal: keramiek. Bekend zijn Hémans kerstallen en madonna’s, maar ook heiligenbeelden en kruiswegstaties.
Het werk is verspreid over heel Nederland en bevindt zich in openbare gebouwen, scholen, kerken en bij particulieren.
Zowel zijn religieuze belangstelling als zijn realistische, figuratieve werkwijze maakten dat hij in de tweede helft van de twintigste eeuw buiten de belangstelling van het culturele circuit raakte. Kunsthistoricus Hans Rombouts plaats hem weer in het volle licht. Daarbij schenkt hij ook uitgebreide aandacht aan artistiek Rotterdam voor, tijdens en na de bezetting en aan Hémans katholicisme en de katholieke Traditie.


In zijn 60-jarige kunstenaarsloopbaan maakte Gérard Héman (1914-1992) groot aantal werken, waarvan vele religieus getint.
Vaak wordt dat werk omschreven als traditioneel, maar het is ook persoonlijk. Hij liet zich inspireren door zijn jeugd en door persoonlijke fascinaties en fantasieën. Ook zijn religieuze werk grijpt terug op een eigenzinnige interpretatie van zijn levensgeschiedenis. Bij zijn madonna’s speelden bijvoorbeeld herinneringen aan zijn vroeg overleden moeder een rol. Na zijn vroege jeugd met verhalen uit Duitsland en Rusland volgde zijn vorming op het katholieke Franse internaat in Chauny. Het bracht Héman een diep besef van de belangrijke plaats van het geloof in het leven van de mens in het algemeen en zijn eigen leven in het bijzonder.
Verhalen, mythen, sprookjes, bijbelverhalen en legenden spelen daar bij dooreen.
Stilistisch is hij beslist beïnvloed door het vakmanschap van zijn grootvader in een traditie van Duitse houtsnijkunst. En hoewel hij in het verzuilde Nederland als ‘rooms-katholiek’ wordt gezien, is Héman méér dan dat: zijn werk is ook autobiografisch, verhalend, spiritueel en vaak humoristisch. Met zijn grote eruditie vanuit zijn Duitse, Franse en Russische erfenis voegt hij een Europese dimensie toe aan de beeldcultuur van Nederland. Dat laatste element wordt door tijdgenoten over het hoofd gezien.
Héman behoort niet tot een bepaalde stroming of ‘beweging’. Dat levert enerzijds een volstrekt eigen oeuvre op, maar anderzijds is het ontbreken van een ‘netwerk’ er het gevolg van. Hij wordt allengs een onbekende. De oorzaken daarvoor liggen in zijn eigen karakter, belangstelling en motivatie. Maar er zijn ook externe factoren: in artistiek opzicht gaat de beeldende kunst steeds meer het pad van de abstractie en het modernisme op. Na een aantal grote werken aan het begin van zijn loopbaan krijgt Héman nog zeer beperkt opdrachten voor profaan werk. Het artistieke klimaat in zijn woon-en werkstad Rotterdam droeg daar toe bij. Maar ook in katholieke kring is er enerzijds afnemende belangstelling voor katholieke geloofsbeleving en anderzijds doen ook daar modernere opvattingen over religieuze kunst opgeld. Ondanks waardering door een beperkte groep waren zijn religiositeit naast zijn realistische, figuratieve manier van werken in de grotendeels a-religieuze kunstkringen met voorkeur voor abstractie, niet populair. Die eigenheid, maar ook zijn bescheidenheid zaten hem in de weg bij een bredere erkenning in de tweede helft van de twintigste eeuw.
In dit boek wordt Hemans leven in het eerste deel besproken: kindertijd in Duitsland, Nederland en Frankrijk alsmede zijn belangstelling voor Rusland (pp8-14). Na zijn acadiemietijd, de Duitse bezetting zijn huwelijk met Emmy (Emma) van der Loos (pp. 15-30) volgt een uitgebreide kenschets van het artistieke leven in het naoorlogse Rotterdam (‘wederopbouw’), gevolgd door een uiteenzetting over Hemans katholicisme in het kader van zijn tijd (pp.42 e.v).Het eerste deel wordt afgesloten met een impressie van de (her)waardering voor Heman vanaf het begin van de 21e eeuw (p. 62).
Het tweede deel (vanaf p. 73) is een overzicht van het oeuvre langs diverse lijnen: Ontwikkeling en verspreiding van het werk zowel wat betreft materiaal, kleurgebruik, thematiek en geografische verspreiding. Profaan en religieus binnen en buiten Rotterdam. Aandacht voor het tweedimensionale werk volgt vanaf p. 130. En tenslotte vanaf p. 148 enige bijzondere categorieen uit het oeuvre: de madonna, de kerststallen, kruiswegen en kastelen en sprookjes, met hun achtergrond.