Tobias Baanders (Leeuwarden 1946)
De natuur speelt in het leven van Tobias Baanders een belangrijke rol. Op jeugdige leeftijd was er al een speciale band met vissen. Hele dagen bracht hij door in een bootje op de plas. Trappelend van plezier kon hij kijken naar de zojuist gevangen vissen zwemmend in een emmer.

Vanaf zijn eerste kleutertekeningen is de vissenliefde ontroerend zichtbaar. ‘Ik zou ze wel willen zoenen’, zij legendarische woorden uit zijn mond. Deze liefde voor vissen, de vogels en hun omgeving is in de loop der jaren steeds intensiever geworden.

Dat wordt niet alleen duidelijk wanneer men met de kunstenaar praat maar ook wanneer men naar zijn latere schilderijen kijkt.

Sfeer en verbeelding.
De sfeer en de verbeelding in zijn werk zijn steeds een vervolg op dat wat reeds geschilderd is. Er wordt gespeeld met compositie, met kleur. Er worden elementen toegevoegd of weggelaten en altijd op zo’n wijze dat er een nieuw beeld ontstaat. Dit alles heeft te maken met de zin van de verdieping. Hoe ver kan men gaan? Het heeft ook te maken met de hang naar mysterie. Het zich afvragen; waarom ben ik hier op aarde? De mysterie is interessant. Daarom onthoudt de kunstenaar zich van commentaar wat betreft zijn schilderijen. Niet omdat hij zijn werk niet zou kunnen uitleggen maar omdat hij iedere kijker zijn/haar eigen mysterie gunt. Schilderijen zijn geen woorden, zij zijn een andere manier van communiceren.