Tim Van Laere Gallery presenteert de eerste solotentoonstelling in de galerie van de Duits-Amerikaanse kunstenares Anke Weyer (?°1974, Karlsruhe). De tentoonstelling, getiteld Elbow Hood Trunk brengt een tiental nieuwe grootschalige schilderijen en een reeks pasteltekeningen samen. Binnen het werk van Anke Weyer is alles mogelijk: ze ontmantelt valse dichotomies zoals abstractie versus figuratie, toeval versus intentie en verwarring versus orde. Verwarring en twijfel ervaart Weyer als iets magnifiek zowel als verraderlijk. Ongedwongen en instinctief gaat Weyer tewerk met een zekere urgentie. Een snelheid die ervoor zorgt dat het geschilderd beeld puur en oprecht blijft. De snelheid primeert over de compositie. Elke compositorische beslissing wordt gemaakt in het moment, heel bewust of net impulsief. De beslissingen die Weyer maakt, hebben telkens een andere schaal en betekenis. Met energieke penseelstreken, druppels, vegen en schrappingen maakt ze een flux van vormen en lijnen. Elk schilderij is een documentatie van Weyers proces met verschillende verflagen, afschrapingen en overschilderingen. Met haar gebruik van levendige kleuren bewijst ze zichzelf ook als een sublieme colorist. De sterke, heldere kleuren tonen zichzelf dwingender en lenen zich het beste om een impuls te weergeven. Het belangrijkste is wat Anke Weyer zelf toelaat binnen haar proces; wat zichtbaar mag blijven en wat verborgen moet worden. Weyers manier van schilderen maakt het werk heel persoonlijk en onthullend. Ze toont fragmenten, mutaties en vergissingen die de menselijke natuur in zijn meest natuurlijke vorm aanraken. De titels van de werken zijn heel ambigu. Het zijn woorden, zinnen of afkortingen met hun eigen gevestigde betekenis die uit hun gebruikelijke context werden gehaald. In plaats van een beschrijving van het werk te geven, zijn de titels eerder een aanvulling op het geschilderd beeld. Dit zorgt ervoor dat er een open dialoog mogelijk is tussen het kunstwerk en de toeschouwer Weyers tekeningen in pastel stralen duidelijk dezelfde energie uit als haar schilderijen. De manier waarop ze de levendige kleuren, strakke lijnen en kleurvlakken aanbrengt op papier kan bijna als agressief worden ervaren. Naast het aanbrengen van de verschillende lijnen en vlakken, veegt ze ook doorheen de pastels met haar handen waarmee ze verschillende sporen en afdrukken nalaat op het papier. Zelfs met de beperking in het formaat is de fysieke handeling van Weyer even voelbaar in haar tekeningen als in haar schilderijen.