Samenvatting

De beroemde criticus John Bayley is meer dan veertig jaar getrouwd geweest met de spraakmakende schrijfster en filosofe Iris Murdoch. De laatste vier jaar van haar leven, ze overleed in 1999, leed Iris aan de ziekte van Alzheimer en verzorgde Bayley haar zelf. Tijdens haar ziekte besloot hij de vele herinneringen aan hun gedeelde leven op te schrijven, en zo ontstond Elegie voor Iris. John Bayley schrijft onsentimenteel, ironisch, grappig en onbaatzuchtig over het pijnlijke heden en het gelukkige verleden dat hij deelde met Iris Murdoch.


Recensie(s)




De man van de belangrijke Engelse romanschrijfster en filosofe Iris Murdoch (1919-1999) kijkt terug op hun leven en ruim 40-jarig huwelijk samen, waarbij hij steeds de Iris van vroeger vergelijkt met wie ze is geworden sinds ze in 1994 aan de ziekte van Alzheimer leed. In het eerste deel, 4/5 van het boek, vertelt hij chronologisch hoe en waar (Oxford) ze elkaar leerden kennen, over hun huwelijk in 1956, en vooral hun manier van leven, waarin voor elk het eigen intellectuele leven en werk centraal stond en ze daarnaast een leven samen hadden. Deel twee gaat over Iris in 1997, toen ze mentaal vier jaar was en zelfs voor haar man en verzorger nauwelijks nog bereikbaar. Bayley is emeritus hoogleraar Engels aan de Universiteit van Oxford en publiceert romans. Dit zijn ontroerende, openhartige herinneringen aan zijn begin 1999 overleden vrouw, die ook een mooi beeld geven van een leven waarin comfort ondergeschikt was aan cultuur en intellectuele arbeid. Hij spaart zichzelf niet, bijvoorbeeld in zijn jaloezie over de korte relaties die Iris had, en geeft een indringend beeld van de aftakeling van een grote geest. De vertaling leest prettig en is conform de oorspronkelijke Amerikaanse uitgave 'Elegy for Iris', d.w.z. met minder foto's dan de Engelse uitgave, 'Iris: a memoir of Iris Murdoch' *.