Een vrouw komt bij bewustzijn op het dek van een zeilboot midden op de Middellandse Zee. Ze weet niet hoe ze daar gekomen is, wat ze daar doet, noch wie zij is. Volgens haar paspoort is haar naam Myriam Dors. Ze besluit naar een haven te zeilen en ontmoet daar Loïc Lemoine, die haar vanwege de enorme bult op haar voorhoofd aanraadt een arts te raadplegen. Ze probreert voor hem te verbergen dat ze zich totaal niets meer herinnert, behalve dat ze in haar element is op zee. Loïc blijkt Myriam op zee te volgen en waarschuwt haar: twee ongure types hebben naar haar gevraagd. Op de radio hoort ze een bericht over de in Algerije verdwenen Fransman Jean Rolland. Myriam weet zeker dat ze er iets mee te maken heeft. Maar wat? En wie is Jamil?


Recensie(s)

Midden op de Middellandse zee komt op een zeilboot een vrouw bij bewustzijn. Ze weet niet wie, wat of waar ze is, geheimzinnige boodschappen bereiken haar via de marifoon, een man volgt haar, ze wordt gezocht door ongure kerels. Dit aspect van het verhaal wordt aan het einde snel opgelost door een brief en een radiobericht. Belangrijker is het ontheemd zijn, nergens thuis, zoekend, half Algerijns, half Frans. Het verhaal wordt verteld in beeldrijke taal; een verteller en een gedachtestroom (cursief) wisselen elkaar af, de Algerijnse strijd voor onafhankelijkheid speelt een rol in de zoektocht naar zichzelf. De auteur was een opstandig meisje uit een klein dorp in Algerije, werd arts en zet zich nu in voor immigranten in Frankrijk als huisarts. Gebonden, kleine druk.