Antropologe Florinda Donner gaat voor haar studie naar de oerwouden van Zuid-Amerika. Wanneer ze wordt geadopteerd door een Iticoteri echtpaar, neemt ze haar intrek in de shabono, een cirkel van hutten rond een binnenplaats. Hier leert ze te leven als een Indiaanse. Ze ontdekt een wereld waarin ziekte wordt genezen door het zingen van de shapori. Een wereld waarin leven en dood worden begeleid door bijzondere rituelen en waar onsterfelijkheid wordt bereikt als vuur de ziel van het lichaam scheidt.
Een Venezolaans-Amerikaanse antropologe beschrijft een verblijf in een nederzetting van de Yanomam Indianen in het Amazonegebied op de grens van Venezuela en Brazilië. Haar verhaal moet niet gelezen worden als een waarheidsgetrouw antrolopogisch verslag, maar als poging om weer te geven wat zij heeft aangevoeld als de essentie van het Indiaanse leven in het tropisch oerwoud. Een nostalgisch Westers visioen van een intiem bestaan in een kleine gemeenschap van zachtmoedige mensen die vertrouwd zijn met de natuur en de bovennatuurlijke wereld. Het boek past dus in de 'bon sauvage' traditie maar bevat daarnaast ook interessante beschrijvingen van het dagelijks leven en de religieuze praktijken van deze Indianen. Voor lezers die belangstelling hebben voor andere culturen, maar wel zijn toegerust met enig onderscheidingsvermogen. Pocketuitgave, normale druk.
(Biblion recensie, J. de Marez Oyens.)