De weg met ds. Marinus Ruben (Axel 11 nov. 1840-Terneuzen 9 mei 1910) is een levensbeschrijving door hemzelf geschreven. 
De weg, welke de Heere gehouden heeft met de persoon van Marinus Ruben, in leven leraar en bedienaar des Goddelijken Woords in de verstrooide gemeente Jezu Christi, in de Provincien Zeeland, Zuid-Holland en Gelderland, in vereniging afgezonderd tot de Standaard der Waarheid, vervat in Gods onfeilbaar getuigenis en de belijdenisschriften der Nederduits Gereformeerde Kerk, vastgesteld in de Synode Nationaal gehouden te Dordrecht in de jaren 1618 en 1619. 
Deze beschrijving is tot zijn veertigste jaar.
Aanvankelijk was Ruben boerenknecht te Axel en Terneuzen, later reizend koopman. Hij sloot zich aan bij de bakkeriaanse gemeente te Terneuzen, waar hij eerst diaken en toen ouderling werd. Nadat ds. Bakker in 1885 was overleden was de bakkeriaanse tak van de ledeboeriaanse gemeente dus zonder voorganger. Enige gemeenten sloten zich daarop aan bij de kerken der doleantie zoals Poortvliet, St.-Maartensdijk en Terneuzen. Een minderheid van laatstgenoemde gemeente onder ouderling Ruben besloot dit niet te doen. Ruben werd vervolgens in 1887 op een algemene vergadering van de overgebleven gemeenten benoemd als lerend-ouderling; op 10 juli 1889 bevestigde ouderling Hubregtse uit 's-Gravenpolder hem als predikant te Terneuzen.
Met een voorwoord van ds. G. van der Garde.