Joris Luyendijk (1971) schreef onder andere over de kloof tussen beeld en werkelijkheid in het Midden-Oosten (Het zijn net mensen) en de Nederlandse politiek (Je hebt het niet van mij, maar…). Aan Het zijn net mensen werden de NS Publieksprijs 2007, de Dick Scherpenzeelprijs 2007 en de Prix des Assises du Journalisme 2010 toegekend. Luyendijks boeken werden in 12 talen vertaald.Dit kan niet waar zijn begon met een zoektocht op de banking blog van The Guardian die de basis vormde voor columns die in NRC Handelsblad en De Standaard verschenen. Naar aanleiding van de banking blog werd Luyendijk gehoord door parlementaire onderzoekscommissies in België en Engeland.Dit kan niet waar zijn was het best verkochte boek in 2015 en werd bekroond met de NS-Publieksprijs 2015. Het boek is inmiddels in achttien talen vertaald.Recentelijk verscheen Kunnen we praten, een uitnodiging aan mensen die overwegen PVV te gaan stemmen. Het is een samenwerkingsproject van De Correspondent, Algemeen Dagblad enWNL. Op bol.com vind je alle boeken van Joris Luyendijk, waaronder het nieuwste boek van Joris Luyendijk.
Alles van Joris Luyendijk
Toon meer
Samenvatting
Het zijn net mensen beleefde sinds verschijning in 2006 al 26 drukken en ging meer dan 250.000 keer over de toonbank. Luyendijk won er de NS Publieksprijs 2007 mee. Deze veel besproken bestseller verschijnt nu in een € 10-editie.

Vijf jaar lang was Joris Luyendijk correspondent in de Arabische wereld. In Het zijn net mensen probeert hij de kloof tussen wat hij als correspondent met eigen ogen zag, en wat hij daarvan kon laten zien op radio, tv en in de krant te dichten. Met pakkende voorbeelden en vol humor legt hij uit waarom nieuwsmedia slechts een klein deel van de werkelijkheid kunnen weergeven en waarom het voor ons zo moeilijk is om iets van het Midden-Oosten te begrijpen.
Recensie(s)
Joris Luyendijk (1971) was van 1998 tot 2003 correspondent Midden-Oosten voor onder andere de Volkskrant, NRC Handelsblad en het NOS-journaal. Voor zijn werk ontving hij in 2002 het Gouden Pennetje. Dit boek is een verslag van zijn journalistieke jaren en plaatst kritische kanttekeningen bij de manier waarop nieuws uit die regio (het Midden-Oosten) gebracht wordt. Nieuws is wat afwijkt van het gewone, maar als alleen de afwijking getoond wordt, gaat men dat aanzien voor het alledaagse. In vlotte stijl en rijk voorzien van anekdotes probeert de auteur in de drie delen van dit boek duidelijk te maken dat het onmogelijk is om te weten wat er werkelijk speelt in dictaturen. Wat leven in een dictatuur inhoudt, laat zich niet beschrijven en nog minder in beelden vatten. En van hoeveel invloed woordkeus en vooral beelden zijn op nieuwsvorming, wordt duidelijk in het deel over de berichtgeving rondom Israel. Een correspondent kan verschillende verhalen vertellen, maar de media kunnen er maar een weergeven. Dit boek is een waardevolle aanvulling op het nieuws dat ons dagelijks via de media wordt voorgeschoteld. Geillustreerd met enkele getekende landkaarten. Voor deze herdruk schreef de auteur een nieuw nawoord.

Redactie
Toon meer
Reviews
Schrijf een review
4.6
van de 5
85 reviews
0
1
7
21
56
0
0
De waarheid in een paar hoofdstukken en onvergetelijke anekdotes
lilaz 20 mei 2013
Heldere boodschap
Volledig
geweldige anekdotes
Toon alle punten
Geschreven bij Het zijn net mensen

Ik weet niet zo goed hoe ik moet beginnen dus ik val gewoon met de deur in huis: wat een geweldig boek. Joris heeft een prachtstuk geschreven in niet te veel woorden en met onvergetelijke anekdotes die de waarheid achter de journalistiek in en over het Midden-Oosten naar boven haalt. Het taalgebruik dat wordt gehanteerd is voor een ieder begrijpelijk en aangezien het een dun boekje is ben je er zo doorheen - om aan het eind er nog flink wat uren over na te denken want man o man wat een eye opener moet dit zijn geweest voor de gemiddelde 'westerling' die braaf elke dag het 8 uur journaal kijkt.
Blijf het goede werk leveren Joris, ik ben absoluut fan!