De schaduw van de ster analyseert de geschiedenis van het zionisme, van de oorsprong tot de tegenwoordige betekenis van deze nationalistische beweging.\nEen eeuw geleden gaf Theodor Herzl met zijn geschrift De Joodse Staat de stoot tot de zionistische beweging. Herzl en andere zionisten van het eerste uur baseerden zich deels op een raciale vertaling van het judaistische thema over de uitverkorenheid van het joodse volk. Toen de uitgangsstellingen eenmaal betrokken waren, zorgde de onverbiddelijke logica van de geschiedenis voor de consequenties waarbij het doel, een Groot Israel, vrijwel ieder middel heiligde. De optie voor een zuiver joodse of door joden overheerste staat in het Arabische Palestina, kon alleen maar leiden tot een soort koloniale situatie en ten slotte tot een militair treffen tussen de twee bevolkingsgroepen. Na de stichting van de staat Israel in 1948 bleef het zionisme vasthouden aan de uitverkorenheid van het joodse volk. Het richtte dit principe tegen de autochtone bevolking in Palestina. Zionistische milities verdreven grote aantallen Palestijnen naar vluchtelingenkampen. In de jaren '60 maakten zionisten de holocaust tot boegbeeld van hun propaganda. Naar aanleiding van het proces tegen de nazi Adolf Eichmann werd de verantwoordelijkheid voor de judeocide op tegenstanders van de joodse staat geprojecteerd. Kritiek op Israel staat sindsdien voor zionisten op n lijn met de misdaden van de nazi s. De continuering van de confrontatie was een feit.