De puberteit is een periode van grote onzekerheid. Over je plek in de groep, over je alsmaar groeiende lichaam, over die verwarrende seksualiteit. Waar jongeren van nú hun onzekerheden ongeremd delen op social media, hielden pubers voorheen hun persoonlijke verhalen diep verborgen. In dagboeken. Monica Soeting verzamelde jarenlang puberdagboeken. Samen met Nina Wijsbek las zij de talloze dagboeken die nu zijn samengebracht in de collectie van het Nederlands Dagboekarchief, op zoek naar de mooiste stukken die een eerlijk, ontroerend en soms hilarisch beeld geven van de wereld van de puber. In De puberdagboeken komen dagboekschrijvende tieners van vroeger en nu aan het woord: over school, ouders, vrienden en vriendinnen, seks, toekomstverwachtingen en alle andere zaken die tot de puberteit worden gerekend. Uit het dagboek van Ria: \n\n26 november 1961 \nIk heb iets grappigs ontdekt. Altijd voor ik ga slapen droom ik, terwijl ik wakker ben, over hoe ik een leuke jongen ontmoet, ik val b.v. flauw op de O.D. en een mieterse stud vindt me en laat me weer bijkomen, of ik ben in de Doelen en die vliegt in de fik en ik word gered enz. En altijd is iedereen weg van me. Ik droom b.v. dat ik weer dansles heb en dat iedereen wég van me is, en als ik de zaal binnenkom wordt iedereen stil omdat ik zo knap ben enz. Jammer alleen dat het niet waar is, maar als ik het droom ben ik er zo in dat het net echt lijkt.