Vergeleken met de meeste andere gebieden ter wereld zijn de Lage Landen aan de Noordzee schijnbaar overgeslagen bij de verdeling van wat de mensheid pleegt te verstaan onder wonderen der natuur’. Vulkanen,grillige rotspartijen, canons, geysers, imposante watervallen, niets van dat alles vindt men hier. Maar al ontbreekt dan het spectaculaire, toch heeft ook hier de natuur steeds weer haar wonderbaarlijke krachten en verschijnselen geopenbaard. Dat die krachten en verschijnselen rechtstreeks verband houden met de lage ligging van deze landen, is vanzelfsprekend. Daaruit vloeit even logisch de sfeer voort waarin de bewoner van deze streken de natuurfenomenen heeft ervaren. Die sfeer werd bepaald door zijn steeds weer bedreigende levensomstandigheden. Nooit is dat sterker en korter uitgedrukt dan in de woorden Nu in hoop, dan in vrees’, het opschrift van een gedenkpenning, in Zeeland geslagen na een overstroming in 1956. Vele van de natuurverschijnselen in de Lage Landen zijn verbonden met rampspoed. Maar lang niet alle, zoals blijkt uit dit boekje. Met als uitgangspunt de vier oerelementen Aarde, Water, Lucht, en Vuur is het een curieuze bespiegeling van de opvallende manieren, waarop de natuur zich hier heeft geopenbaard en de interpretaties die daaraan door de eeuwen heeft zijn gegeven. Gelukkig kan veel hiervan ons vandaag de dag een glimlach ontlokken.