Net exemplaar. Eerste Aula-boekenuitgave van de beroemde studie over de 13e eeuw in Italië.
Deze zwerftocht door een land en een tijd van grote contrasten, van de late Middeleeuwen tot de vroege Renaissance, heeft tal van lezers met uiteenlopende achtergronden zeer geboeid. 'Duecento' kan het best gezien worden als een reeks essays over het 13e-eeuwse Italië, verdeeld over 12 hoofdstukken in 3 boeken. Het boek blijft wat het was: een monument in de Nederlandse taal over een boeiende periode van de Italiaanse cultuurgeschiedenis.

Met een Proloog van de schrijfster, een kaartje,16 illustraties, bibliografie en register. 273 pag.
[1e druk in 1951, 6e druk in 1977. Deze 3e druk wrs. jaren zestig]

We zijn in Italië. Uit alle angsten en psychosen, alle dreunende voorspellingen en uitzinnige boeteplegingen worden ten slotte melodieën geboren. Wie de eeuwen van de Italiaanse toonkunst overziet mag besluiten dat er in dit veelbesproken jaar 1260 toch een nieuw rijk is gesticht. Mocht het al niet aan de hele Heilige Geest toebehoren, dan toch aan zijn achtste gave: de muziek!'
'Madonna sancta Maria, schenk ons zondaars uw genade... Het blijft de enige zang niet die de burgers zingen. In het geseljaar 1260 hebben zij, naar het schijnt, eensklaps ontdekt hoe men zijn bange gemoed in een lied kan ontladen. Daarom wordt, wat uit de nood van de geselcolonnes was geboren, in weinig jaren tot gemeengoed van de burgerij. Men schaart zich aaneen tot broederschappen die aanvankelijk hun boete nog plegen met de zweep, maar langzaam het geselen voor het zingen verruilen; dan klinkt avond aan avond het gezang van vrome stemmen uit kapellen en lokalen door iedere kleine donkere stad.

De auteur mag dan soms wat romantisch en enthousiast overkomen: haar tekst is wetenschappelijk goed onderbouwd en aan humor ontbreekt het haar niet. Achterin een uitgebreid notenapparaat, een register, een kaart van Italië en een stamboom van Noormannen en Duitse vorsten in Italië.

Hélène Francisca Wagenaar-Nolthenius (1920-2000) was een Nederlandse schrijver, musicoloog en cultuurhistoricus. Nolthenius studeerde musicologie aan de Rijksuniversiteit Utrecht. Daarmee zette zij een familietraditie voort. Zowel haar grootvader als haar vader was een bekend classicus en musicus. Zij begon haar carrière met het schrijven van muziekrecensies voor het rooms-katholieke dagblad De Maasbode. Zij werd in 1946 hoofd van de muziekafdeling van de Katholieke Radio Omroep (KRO). In 1948 promoveerde zij bij Albert Smijers op een proefschrift over De oudste melodiek van Italië: de muziek van het Duecento.
Zij begon haar carrière met het schrijven van muziekrecensies voor het rooms-katholieke dagblad De Maasbode. Zij werd in 1946 hoofd van de muziekafdeling van de Katholieke Radio Omroep (KRO). In 1948 promoveerde zij bij Albert Smijers op een proefschrift over De oudste melodiek van Italië: de muziek van het Duecento.
Begin jaren vijftig verschenen haar eerste literair-wetenschappelijke boeken. In de jaren zeventig en tachtig publiceerde zij misdaadromans die zij situeerde in het middeleeuwse Italië. Muziekhistorica Helene Nolthenius is vooral bekend geworden door haar historische romans en beschouwingen over middeleeuws Italië.
Toen ze dertien was, ontdekte ze de 13de-eeuwse bedelmonnik Franciscus van Assisi. Het bracht haar ertoe zich tot het katholicisme te bekeren. Maar vlak na de oorlog zei ze de katholieke kerk met spijt weer vaarwel. “De sacramenten verloren hun waardigheid, het verstand kwam boven.”
Nolthenius raakte bij een groot publiek bekend door haar vaak herdrukte boeken Renaissance in mei en Duecento, evenals haar studies over het Gregoriaans, Muziek tussen hemel en aarde, en een biografie van Franciscus van Assisi, Een man uit het dal van Spoleto.

https://www.nrc.nl/nieuws/1995/06/02/ik-ben-een-aarts-escapist-schrijfster-en-historica-7269703-a26973