Antoinette Buckinx-Luykx (Lommel, 4 augustus 1903 - oktober 1983), pseudoniem A. Brastad, was een Limburgse schrijfster van onder andere hagiografie, sprookjes, dichtbundels, romans en allerhande artikelen.

Giovanni groeit op in Becchi, zijn geboortedorp, in een eenvoudig boerengezin. Hij is een hardwerkende jongen die al vroeg weet dat hij priester wil worden. Hij leert graag en leest erg veel. Hij is niet alleen een studiebol. Hij gelooft van jongs af aan dat vrolijkheid en vriendschap een goede basis vormen voor het leven. Hij geniet ervan anderen te vermaken en kan op zijn handen lopen, koorddansen en goochelen met dobbelstenen.
Wanneer hij negen jaar oud is, droomt hij dat hij een grote groep jongens op een binnenplaats ziet lachen en spelen, maar hij hoort hen ook vloeken. De kleine gelovige Giovanni wil het vloeken stoppen en begint op de jongens in te slaan. Dan verschijnt een prachtig geklede man die tegen hem zegt; ‘Je moet ze met jou goedheid en liefde tot vrienden zien te maken, niet door ze te slaan.’ Vervolgens verschijnt er een schitterende vrouw in een met sterren versierde jurk. De vloekende jongens zijn verdwenen en in hun plaats zijn wilde dieren gekomen. De vrouw glimlacht en zegt: ‘Groei op in nederigheid en kracht en wat je nu met die dieren ziet gebeuren, zul jij voor mijn kinderen moeten dien.’ Verward ziet Giovanni dat de woeste roofdieren zijn veranderd in lieve lammetjes die vrolijk spelen, en hij hoort de vrouw zeggen dat hij op zijn tijd alles zal begrijpen. Deze droom zal hem de rest van zijn leven inspireren.
Als Don Bosco opgeleid is tot priester weet hij niet zo goed wat hij moet gaan doen. Tot op een dag een jongen de kerk uit wordt geslagen. Geschrokken op de manier waarop de jongen wordt behandeld, rent Don Bosco de jongen achterna. De angstige jongen beantwoord nauwelijks zijn vragen en don bosco komt er met moeite achter hoe hij heet, zestien jaar oud is en niet kan lezen, schrijven of zingen. De jongen zegt beschaamd: ík kan niets.’ ‘Kun je fluiten?’ vraagt Don Bosco. Voor het eerst verschijnt er een glimlach op het gezicht van de jongen. Natuurlijk kan hij fluiten. Don Bosco stelt voor om de jongen apart les te geven in catechese. De week daarop komt de jongen met negen vrienden die ook niet weten wat zij anders op zondag moeten doen. En zo begint het jeugdwerk van Don Bosco…

A. Buckinx-Luykx: haar hagiografisch werk is omvangrijk. Zo schreef zij o.m. over de moeder van Franciscus Xaverius en van Augustinus, over Ignatius en over pater Kolbe, over Don Bosco en priester Poppe. Daarenboven gaf zij romans en jeugdboeken uit naast essays en dichtbundels, steeds in dezelfde christelijke geest die stoelt op een mateloos Godsvertrouwen. Begrijpelijk dan ook dat de hoogste kerkelijke instanties hun waardering hebben willen uiten door Mevrouw Buckinx een hoge onderscheiding toe te kennen.