Pol Bury (La Louviere, 1922 - Parijs, 2005) was een Belgisch schilder, beeldhouwer, sieraadontwerper, schrijver en grafisch kunstenaar. Als jonge schilder werd hij beinvloed door Rene Magritte en Yves Tanguy, en tot na de Tweede Wereldoorlog schilderde hij in een surrealistische stijl. Later stelde Bury tentoon met de groep Jeune Peinture Belge en de Cobra-beweging, maar rond 1953 raakte hij in de ban van de hedendaagse beeldhouwkunst, geinspireerd door Alexander Calder. Hij maakte zijn eerste ?bewegende? werken, aangedreven door een motor, en werd een van hoofdrolspelers van de kinetische kunst. Kenmerkend voor zijn werk is de uiterste traagheid van de vaak onvoorspelbare bewegingen die in zijn beeldhouwwerken en objecten plaatsvinden. Vanaf de jaren 1960 bouwde Bury zijn artistieke carriere in New York uit. Hij stelde tentoon in Gallery Lefebre (waar onder meer ook Pierre Alechinsky en Corneille te zien waren) en doceerde in de jaren 1970 aan verscheidene Amerikaanse universiteiten, waaronder Berkeley en Minneapolis. Bij het grote publiek is Bury vooral bekend van zijn fonteinen en beelden op openbare plaatsen. Zijn fonteinen staan niet alleen in Antwerpen en Brussel, maar ook in Japan en de VS (waaronder de Guggenheim Museum Collection in New York). Met zijn eigenzinnige en vernieuwende werk veroverde Pol Bury de kunstwereld van zowel Parijs als New York en werd hij een van de internationaal bekendste Belgische kunstenaars van zijn generatie. Toch is zijn reputatie niet uitgemond in een overvloed van grote museumtentoonstellingen in eigen land. In feite heeft Bury geen enkele belangrijke museumtentoonstelling in Belgie meer gehad sinds 1996 (PMMK, Oostende). Het Paleis voor Schone Kunsten wil het grote publiek nu de kans geven het veelzijdige oeuvre van Bury - zonder twijfel een van de belangrijkste Belgische naoorlogse kunstenaars - te herontdekken via een tentoonstelling in het voorjaar van 2017. Expo: 24/2/2017 - 4/6/2017, Bozar, Brussels