Verzenden naar DHL-point bij u in de buurt: € 4,00.
Alexander Willem Byvanck (Leiden, 4 juli 1884 - aldaar, 16 augustus 1970) was een Nederlands classicus en archeoloog.
Alexander Byvanck was een zoon van Willem Byvanck en Clara Cramerus. Na het gymnasium in Den Haag doorlopen te hebben begon Byvanck in 1902 met de studie klassieke letteren aan de Universiteit Leiden, die hij in 1907 afsloot met het doctoraalexamen. Hij promoveerde in 1912 cum laude bij prof. A.E.J. Holwerda op een dissertatie getiteld De Magnae Graeciae Historia Antiquissima, die handelde over de vroegste vestiging van Griekse kolonisten in Italië. Sinds 1909 was hij werkzaam bij het Museum Meermanno-Westreenianum.

Byvanck was van 1922 tot 1954 hoogleraar Archeologie en Oude Geschiedenis aan de Universiteit Leiden en in 1940 werd hij rector magnificus van dezelfde instelling. Tevens was hij voorzitter van de Rijksdienst voor het Oudheidkundig Bodemonderzoek, voorzitter van de Nederlandse Vereniging het Huis voor Kunsten en Wetenschappen te Rome, tweemaal voorzitter van de Maatschappij der Nederlandse Letterkunde en voorzitter van de A-afdeling van de Raad van de Nederlandse Organisatie voor Zuiver Wetenschappelijk Onderzoek. In 1946 werd hij lid van de Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen (KNAW).
Eerste deel met 47 afbeeldingen op 24 platen en 8 kaarten in den tekst.
Tweede deel met 82 afbeeldingen op 40 platen en 25 fig. in den tekst waaronder 13 kaarten.
Tweede druk, 1944. Leiden. E.J. Brill.