Nicolaas Godfried van Kampen - Verkorte geschiedenis der Nederlanden, of der XVII Nederlandsche gewesten, van de vroegste tijden, tot op den vrede te Parijs in 1815 [met platen door Velyn en van Senus]. - Haarlem, Erven Francois Bohn, 1819 en 1821 - 2 delen - 1e druk - 514; 545 pp. - Halflederen banden - Afm. 13,5 x 21 cm.

Deel I: Tot op den Munsterschen vrede.
Deel II: Van den Munsterschen vrede tot op dien van Parijs in 1815.

Nicolaas Godfried van Kampen: geboren: 15 mei 1776 te Haarlem en overleden: 15 maart 1839 te Amsterdam.

Al vroeg ouderloos werd Van Kampen naar het gymnasium gestuurd te Krefeld en bekwaamde hij zich in de handel te Mühlheim. Hij was enkele jaren aan een Leidse boekhandel verbonden, eerst als leerling, daarna als compagnon, maar de slechte economie tijdens de Franse tijd maakte daar een einde aan. Hij legde zich toe op eigen studie en vertaalwerk en voorzag ook in zijn onderhoud door het geven van privélessen. In 1815 werd hij benoemd tot lector in het Duits te Leiden, en bovendien doceerde hij er sedert 1823 geschiedenis en letterkunde aan een particuliere instelling. In 1829 werd hij benoemd tot hoogleraar in de Nederlandse letterkunde en vaderlandse geschiedenis te Amsterdam. Van zijn vele werken volgen hier alleen die boeken over de vaderlandse geschiedenis die de Tachtigjarige Oorlog omvatten. Nog in hetzelfde jaar van de totstandkoming van het Verenigd Koninkrijk publiceerde hij zijn Staat- en aardrijkskundige beschrijving van het Koningrijk der Nederlanden, of der XVII Nederlandsche provincien, benevens het groot-hertogdom Luxemburg (Haarlem, 1815).

Opvallend zijn de drie drukken tijdens en na het Verenigd Koninkrijk van zijn Verkorte geschiedenis der Nederlanden of der XVII Nederlandsche gewesten (opgedragen aan Gijsbert Karel van Hogendorp), maar na de omwenteling van 1830 publiceerde hij toch een Gedenkboek van Nederlands moed en trouw, gedurende den Belgischen Opstand (Haarlem 1834).

Er volgden herdrukken in 1827 en 1839.