Met deze verhalen wordt in Nederland een groot Russisch schrijver geïntroduceerd, die, na aanvankelijke literaire successen, in de Stalin-tijd doodgezwegen of verguisd is en uit wiens werk pas in 1958 in Rusland weer een bescheiden keuze verscheen.
Het groteske karakter van zijn oeuvre, dat soms herinnert aan Gogol en Slatykow-Sjtsjedrin, geeft dit een geheel eigen plaats in de narevolutionaire literatuur. De hoofdfiguren zijn vaak zwervende proletariers, die zich moeilijk kunnen aanpassen in een maatschappij, die volgens nieuwe dogma's moet worden opgebouwd. Ook thema's als de eenzaamheid en de kwetsbaarheid van het menselijk individu tegenover een ondoorgrondelijke natuur zijn kenmerkend voor dit oeuvre. De verhalen spelen voor een belangrijk deel in de periode van ontreddering tijdens de burgeroorlog. Alleen het eerste verhaal voert de lezer naar de tijd van Peter de Grote.
Recensie(s)

De in 1951 overleden Russische schrijver behoort tot enkele in de jaren zestig herontdekte Sovjet-auteurs. Het groteske karakter van zijn oeuvre, dat soms herinnert aan Gogol en Slatykow-Sjtsjedrin, geeft dit een geheel eigen plaats in de narevolutionaire literatuur. De hoofdfiguren zijn vaak zwervende proletariers, die zich moeilijk kunnen aanpassen in een maatschappij, die volgens nieuwe dogma's moet worden opgebouwd. Ook thema's als de eenzaamheid en de kwetsbaarheid van het menselijk individu tegenover een ondoorgrondelijke natuur zijn kenmerkend voor dit oeuvre. De verhalen spelen voor een belangrijk deel in de periode van ontreddering tijdens de burgeroorlog. Alleen het eerste verhaal voert de lezer naar de tijd van Peter de Grote. Een uitstekend vertaalde bundel met een verhelderend nawoord.

(NBD|Biblion recensie, P. Krug)