Toen een half miljoen Indiase onaanraakbaren zich in 1948, onmiddellijk na de Indiase onafhankelijkheid, tot het boeddhisme bekeerden, maakte dat de wereld duidelijk dat boeddhisme een veel verdergaande strekking heeft dan alleen maar persoonlijke redding.

Sinds die tijd is geëngageerd boeddhisme - 'het nieuwe boeddhisme' - de aandacht blijven trekken. Dit levendige boek herstelt het idee dat de Boeddha een radicale criticus van de maatschappij was in ere, door een visie te geven van een nieuwe sociale orde die raciale en economische verdeeldheid overstijgt. De auteur bekijkt veel aspecten van het boeddhisme opnieuw en herinterpreteert ze in termen van de sociale intenties van de Boeddha. Westerse en oosterse visies op 'verlichting' worden tegenover elkaar gezet. De positieve sociale reputatie van het boeddhisme wordt bevestigd, zij het niet zonder kritische voetnoten. Boeddhistische beoefening - ethiek, geestestraining, de verhouding tussen leraar en leerling, toevlucht nemen, verzaking, enzovoort - krijgt weer een fundamentele betekenis die van deze wereld is.

De auteur maakt onderscheid tussen uitdovings- en bevrijdingsboeddhisme. Het eerste streeft ernaar het individu van deze wereld te bevrijden; het tweede streeft naar het vervolmaken van deze wereld door haar te bevrijden van de krachten van hebzucht, haat en verwarring. Hij betoogt dat een sociaal geëngageerd boeddhisme een veel gezondere theoretische basis nodig heeft - een die gebaseerd is op de oorspronkelijke intenties van de Boeddha. Hij verlevendigt dit betoog met verwijzingen naar de oudste geschiedenis van de beweging, die paradigma's voor de huidige wereld aanreikt. Een verhelderend en positief boek dat iedereen die spirituele vernieuwing zoekt zal aanmoedigen.