Het Empire of Civil Society heeft een overtuigende kritiek op de orthodox-realistische theorie van internationale betrekkingen en biedt een historisch-materialistische benadering van het internationale systeem. Openend met een ondervraging van een aantal klassieke realistische werken, verwerpt het boek ronduit het doel om geopolitieke systemen te theoretiseren los van bredere sociale structuren. In een reeks casestudies - waaronder klassiek Griekenland, Renaissance Italië en het Portugese en Spaanse rijk - laat Justin Rosenberg zien hoe de historisch-materialistische analyse van samenlevingen een meer betrouwbare leidraad is voor het begrijpen van geopolitieke systemen dan de technische theorieën van realistische IR. In elk geval vestigt hij de aandacht op de overeenstemming tussen de vorm van het gropolitieke systeem en het karakter van de samenlevingen die het samenstellen. In het laatste derde deel van het boek worden de tools die in deze verkenningen zijn gesmeed, met opvallende resultaten omgezet in het hedendaagse internationale systeem. Realisme komt naar voren als niet in staat om te begrijpen wat het zelf altijd heeft aangedrongen, is het centrale kenmerk van het internationale systeem - namelijk de machtsverhoudingen. En de sociale waardetheorie van Marx, conventioneel beschouwd als een verslag van hiërarchische klassenoverheersing, blijkt het diepste begrip te verschaffen van het kernthema Internationale betrekkingen van anarchie. Provocerend en onconventioneel zet The Empire of Civil Society de theorie van de orthodoxe internationale betrekkingen op zijn kop.