Er zijn de laatste jaren heel wat publicaties verschenen over de verhouding hervormd-gereformeerd. Het opvallende daarbij is dat deze publicaties bijna alle van gereformeerde kant komen De gereformeerden schijnen zich meer voor de hervormden te interesseren dan omgekeerd en soms zelfs meer dan de hervormden voor zichzelf. Eén van de laatste publicaties op dit terrein is het boek „Hervormd en Gereformeerd" van ds. A. M. Lindeboom, gereformeerd predikant te Twijzel. Het is een omvangrijk boek met een breedhistorische opzet, waarin het standpunt van de Afscheiding in 1834 zeer stellig en konsekwent wordt verdedigd en van welk standpunt uit ook de huidige situatie van de Ned. Herv. Kerk wordt belicht. In het weekblad „Hervormd Nederland" wijdt dr. H. Berkhof een uitvoerige beschouwing aan dit boek. Ds. Lindeboom gaat uit van de stelling, dat toen koning Willem I aan de Hervormde of Gereformeerde Kerk in 1816 een nieuw reglement oplegde, dat in strijd was met haar gereformeerd karakter en dat toen dit door de hele kerk, al of niet onder zwak protest, werd aanvaard deze kerk van wezen veranderde. Dit leidde volgens hem ten aanzien van het gereformeerde wezen der kerk tot „schuldige laksheid" en ten aanzien van de ware belijders tot „vervolging en miskenning". Ds. Lindeboom trekt zijn grondstelling, dat kerkherstel alleen maar plaats kon hebben door afscheiding, nadat de kerk haar gereformeerd karakter in 1816 had prijsgegeven, door tot de huidige tijd. Dr. Berkhof is van oordeel, dat het pleidooi, dat ds. Lindeboom voor zijn stelling voert, onvolledig is. De schrijver gebruikt volgens hem de geschiedenis voorzover die geschikt is voor zijn grondstelling. Ook heeft ds. Lindeboom volgens dr. Berkhof niet voldoende oog gehad voor de rijkdom van de negentiende eeuw. Die eeuw was volgens dr. Berkhof na 1816 in de Hervormde Kerk geestelijk heel wat rijker dan ervóór.

Toch heeft dit boek ook een positieve en vooral leerzame kant. „Het herinnert ons aan wat we telkens weer van gereformeerde zijde te horen krijgen, dat men ginds in onze kerk nog maar al te veel ziet van de oude reglementenkerk, van de vrije tribune van het instituut, dat meer uit is op samenhouden dan op vernieuwen, meer op integratie dan of reformatie. Natuurlijk. wil willen iets anders. Wij willen, dat in de Hervormde Kerk de moderne gestalte van een echt belijdende kerk zichtbaar wordt. Maar dan moeten we weten, dat die gestalte ook voor welwillende beschouwers veelszins nog onzichtbaar is." aldus ds. Berkhof.