'Zeven van ons, of ten minste zeven, hebben dezelfde vrouw van voor haar geboorte tot na haar dood in het hart gedragen. (....) Over haar dood heen, want mensen sterven pas werkelijk als niemand meer aan ze denkt.'\nZo begint het indrukwekkende verhaal van het kleine meisje Krotoa, dat bij de familie van Jan van Riebeeck op de kinderen past. Toen de Oostindische Compagnie voor het eerst naar de Zuid-Afrikaanse Kaap kwam om er een nederzetting op te zetten, was het dit Khoi-kind dat als enige vriendschap met de blanken sloot. Zij pikte snel de taal op en werd op tienjarige leeftijd tolk voor de Hollanders. Als Van Riebeeck het gezag krijgt over de Kaap is hij vol van haar charme en neemt hij haar in zijn gezin op, waar ze Eva wordt genoemd. Met het verlies van haar naam lijkt ook de band met haar eigen mensen te verdwijnen. Ze wordt een vrouw tussen twee culturen. Eva trouwt jaren later met de Deense chirurgijn Peter Havgard en hun dochtertje is de eerste halfbloed van de Kaap. Het zwarte en het witte bloed dat in deze Pieternella samenstroomt, tekent haar verdere leven en zal haar lot bepalen.\nSleigh vertelt het leven van de twee vrouwen via een omweg: door de ogen van zeven mannen, die allemaal een rol in hun leven hebben gespeeld. In zeer persoonlijke hoofdstukken komen zij een voor een aan het woord. Ze vertellen van levens vol haat en hoop, liefde en verlangen, frustratie en overleven. Het ruwe Khoi-verhaal van Eva's verarmde oom tekent haar achtergrond. De geschiedenis van de net afgestudeerde fiscaal, die het witte recht niet voor de zwarte mensen vindt gelden, tekent haar toekomst. Doordat alle verhalen op historische feiten gebaseerd zijn krijgen de verhalen een intimiteit die je zee en land, vuil en dood laten ruiken.\nSlieghs verhaal strekt breed en ver: over drie oceanen, drie continenten en vele eilanden.\nEn overal klinken de stemmen uit de zee door.