'Spreek ik met Marilyn French 4Ja.1 'Ik wilde u even bedanken. Door u heb ik mijn man verlaten.' '0. Ik neem aan dat er wel wat meer aan de hand was.' 'Nee. Ik las Ruimte voor vrouwen en ik besloot het niet langer te pikken.'

'Niets heeft de vrouwen in dit boek er ooit van kunnen weerhouden om te schrijven, of te geloven in de kracht van het woord... Ik wist dat ik zonder hun boeken niet de persoon zou zijn geweest die ik nu ben. Of dat ik niet geweest zou zijn waar ik nu ben. Al deze schrijfsters hadden, ieder op haar eigen manier, 'benoemd' wat ik al wist sinds die dag toen ik vier was en naast wijn moeder moest gaan liggen om een dutje te doen in de hitte van de Australische zon. Ik wist dat ze ziek was, maar ze was vooral ziek van haar eigen leven. Ik wist waarom mijn moeder in zo'n slaperig voorstadje was beland. En ik zwoer dat mij dat nooit zou gebeuren.

Maar pas toen de vrouwenbeweging in de jaren zeventig de westerse wereld veroverde, met boeken die mijn gevoelen s en die van miljoenen andere vrouwen betekenis gaven. wisten we allemaal dat we niet alleen waren. En onze levens zouden nooit meer hetzelfde zijn.

De vrouwen in dit boek leerden ons de grenzen van wat mogelijk was te verkennen. Ze leerden ons niet bang te zijn; ze leerden ons te geloven dat we onszelf kunnen zijn of de personen kunnen zijn die we eigenlijk willen zijn. Als de lezer van dit boek alleen maar daarvan overtuigd raakt, dan is het allemaal de moeite waard geweest.