Een zelfdoding roept hartverscheurende vragen op: Waarom is dit gebeurd? Waarom hebben we het niet zien aankomen? Hadden we het op een of andere manier kunnen voorkomen? Hoe moeten we nu verder leven? Velen vragen zich ook af of zij die voor zelfdoding kozen gedoemd zijn voor eeuwig gescheiden te blijven van God en hun geliefden. En anderen gaan zich misschien afvragen of het leven het wel waard is om het te leven. Na de dood van zijn vader, worstelde ook schrijver Albert Hsu met de intens emotionele en theologische vragen rond zelfdoding. Hoewel hij als geen ander weet dat er geen eenvoudige antwoorden te geven zijn, put hij uit de bronnen van het christelijk geloof om nabestaanden van een geliefde die zichzelf van het leven beroofde de weg naar God te wijzen - een weg van troost in ons verdriet en hoop voor de toekomst. Recensie(s) Hoe om te gaan met de zelfdoding van een geliefde, naaststaande. Een ouder, partner, kind bijvoorbeeld. Hoe een weg te vinden in de brei van gevoelens, ervaringen en gedachten: dat is het thema van dit boek van een auteur die theologie en communicatiewetenschappen studeerde en uitgever en schrijver van professie is. Op heel natuurlijke wijze vlecht de auteur zijn eigen ervaringen met de zelfdoding van zijn vader in, in een boek waarin een zeer breed scala aan grotere en kleinere, maar heel belangrijke thema's aan bod komt van dat voor velen zo ingewikkelde onderwerp. Het boek kenmerkt zich door zeer toegankelijk taalgebruik en is mede daardoor inhoudelijk zeker vanuit een christelijke optiek breed en verrijkend en herkenbaar en daardoor steunend. Van deze auteur is een eerder werk in de VS op een top-tien geplaatst van beste pastorale uitgaven. Een heel veel biedend boek. F.M. Boon