'Alsof alles nog niet gebeurd is.' Wat doet een vader als zijn zoon onder een trein is gelopen? Hij maakt pas op de plaats en probeert het verleden terug te roepen, het weer tot leven te laten komen. Dat deed in ieder geval Frits Marnix Woudstra, toen zijn zoon Lucas in 2013 overleed. En hij begon te schrijven, over de tijd voor 'alles' gebeurde, de tijd die nu een nieuwe glans kreeg. Genoeg voor een nieuw boek: 'Melancholicaman - Reis in Stilstand'. Frits Marnix Woudstra (Enschede, 1956) bezocht de AKI in Enschede en de Rijksakademie in Amsterdam en werd bekend met zijn schrijversportretten voor Vrij Nederland, NRC Handelsblad en het Haags Literatuurmuseum. Na de dood van zijn zoon schreef hij het veelgeprezen memoriaal 'Lucas Casimir' en 'Echo's van Egon'. Hij woont en werkt in Amsterdam Oost en Driemond. Over Woudstra's debuut 'Lucas Casimir':'mooi en ingetogen, met een zweem van melancholie' - Het Parool'even prachtig als aangrijpend' - Tubantia'hartverscheurend' ***** - De Telegraaf 'een kleine gevoelsencyclopedie, schrijnend maar luchtig, met gevoel voor de juiste details' - Vrij NederlandAchterplat: 'Wat valt er verder nog te melden, behalve dat we getweeën aan de waterkant zaten en we, als het begon te regenen, het binnenste van Epies Sentrum opzochten? Ik kreeg een door Anton samengestelde bundel gedichten, alle handelend over de dood, volgens hem het grote onderwerp van mijn verhalen. Nu ik dit schrijf, twijfel ik daar wel een beetje aan. Het gaat misschien meer over dingen, belevenissen die vroeger plaatsvonden en die enkel voor mij nog terug te halen zijn door ze weer op te roepen, erover te schrijven. Je zou kunnen zeggen dat ik dode dingen weer levend probeer te maken.'