DICKENS, CHARLES (1812 - 1870)
Onze wederzijde vriend II





Spectrum, Utrecht / Antwerpen. z.j. [1953]. Eerste druk. Prisma Pocket met oranjegele bladsneden. 280 pp. 10¾ x 18 x 1½ cm. 352 gr. Oorspronkelijke titel Our mutual friend, 1865. Nederlands van Hans van Haaren. Geïllustreerd met de oorspronkelijke prenten van Marcus Stone. Prisma Boeken. Serie De werken van Charles Dickens.





Ook na het verschijnen van de eerste afleveringen van Our mutual friend bleef Dickens met moeilijkheden in het schrijven kampen. Vroeger was de drang van het moeten schrijven in zekere zin een bron van inspiratie voor hem geweest, nu zag hij tegen het werk op, en liet zijn fantasie hem in de steek. De reden hiervoor was niet moeilijk te vinden; eigenlijk was de schrijver reeds jarenlang overwerkt, maar bezeten door het idee voor zijn oud-worden een fortuin te verzamelen, zwoegde hij door. Het fortuin heeft hij bijeengebracht, maar voor hij oud werd was hij gestorven. De eerste waarschuwing kreeg hij in februari 1865, toen zijn linkervoet de dienst begon te weigeren. Van een reis naar Frankrijk verwachtte hij verlichting en beterschap. Tijdens de reis werkte hij hard door. 10 juni 1865 kwam hij terug in Engeland, de trein die hem naar Londen moest brengen verongelukte op de brug bij Staplehurst. Uren was Dickens, die in een der weinige gespaarde rijtuigen zat, in de weer met het verzorgen van de slachtoffers. Zoals hij in een postscriptum op Our mutual friend schreef, werd het ongeluk ook meegemaakt door de heer en mevrouw Boffin bij het ontbijt, en Bella Wilfer's trouwdiner (dat wil zeggen het manuscript van deze hoofdstukken), 'ze werden erg vuil, maar bleven intact'. In november 1865 verscheen de laatste aflevering van Our mutual friend.





Zonder aanwijsbare rede is John Rokesmith door Boffin smadelijk weggejaagd. Bella Wilfer, die hem niet zetten kon, voelt de onrechtvaardigheid hiervan, kiest zijn partij en verlaat uiteindelijk het gastvrije huis. Trouwens met de Boffins gaat het niet goed, er zijn nachtelijke graafpartijen tussen de vuilnishopen, Silas Wegg koestert zwarte plannen om zijn letterlievende weldoener de das om te doen, bijgestaan door de zonderlinge meneer Venus, die een vreemdsoortig bedrijf in geraamten en opgezette dieren het zijne noemt.





Uit de kille deftigheid der Podsnaps worden, als kinderen uit de hemel, twee veelbelovende toonaangevers buitengesloten, die nu geheel zijn aangewezen op het gezelschap dat zij in minder veeleisende kringen kunnen vinden, onder ander de Boffins. In een laat berouw over de Jood Fagin in Oliver Twist voert de schrijver nu een aangenamer vertegenwoordiger van hetzelfde ras ten tonele, en een vreemd kabouterachtig wezentje dat poppenkleren maakt. Deze juffroouw Wren wordt verteerd door een stille liefde voor Eugene Wrayburn, doch diens hart is al door een ander bezet, namelijk Lizzie Hexam, de dochter van de lijkenrover die reeds eerder in dit boek en rol speelde.





Terwijl John Rokesmith en Bella Wilfer hun bruiloft in stilte vieren, bereidt Rotte Riderhood in het geniep een aanslag voor op Wrayburn, hij vindt een willig instrument, dat echter op het beslissende ogenblik faalt. Er falen trouwens nog meer slinkse plannen, onder andere dat van Silas Wegg, die wij het laatst zien, weghobbelend in (niet op) een vuilniskar. Tenslotte komt de zoon van de Gouden Vuilnisman opdagen om bezit te nemen van zijn erfdeel, en hij blijkt iemand te zijn met wie wij in de loop van het verhaal al dikwijls en tot onze volle tevredenheid hebben kennis gemaakt.







Fraai ongelezen exemplaar. Papier wat vergeeld. In prima staat.


BOOKNUMBER: 11837