Een drooggevallen rivierbedding ergens in de Verenigde Staten vormt het decor voor de sprankelende nieuwe roman van Harmen van Straaten. Luchtacrobaten is een verhaal over illusies, soms hilarisch, soms ontroerend. Een groep kleurrijke en wonderlijke types probeert zich zo goed en zo kwaad als mogelijk is staande te houden. Ze zijn getekend voor het leven, kwaadaardig, dom, beminnelijk, absurd en vol humor. Met vallen en opstaan en langs de afgronden van hun kunnen, proberen de hoofdpersonen uit Luchtacrobaten hun doelen te bereiken en dromen te verwezenlijken. Soms moet daar een hoge prijs voor betaald worden...

NBD|Biblion recensie, L. Torn
De illustrator en schrijver van kinderboeken Harmen van Straaten publiceerde in 2003 'Wonderland', een jeugdroman die positief werd ontvangen als de Nederlandse evenknie van 'The Catcher in the Rye', waarin de grotemensenwereld van cynisch commentaar wordt voorzien.
Met 'Luchtacrobaten' heeft Van Straaten de wereld van jeugd en adolescentie achter zich gelaten: in een drooggevallen rivierbedding ergens in de VS probeert een groep extravagante personages wat van het leven te maken, maar zij zien hun dromen in rook opgaan.
Van een traditionele roman is geen sprake: de karakters zijn slapstickfiguren, alle gebeurtenissen zijn hilarisch, de plot is absurd. Toch weet de auteur in dit kolderieke verhaal iets wezenlijks duidelijk te maken: dat mensen ofwel bedrogen worden door het egoisme van anderen, ofwel door hun eigen overspannen levensverwachtingen. En dat de wereld een verloren paradijs is waar alle illusies worden lekgeprikt.
De humoristische uitvergroting van deze kosmische tragiek kan louterend werken als de speelse variant van een Grieks drama.