Henriëtte van Eyk werd geboren in een welgestelde gereformeerde bankiersfamilie en nam dit milieu in haar werk graag op de hak. Na de echtscheiding van haar ouders leefde ze echter met haar broer Bert en haar moeder in armoede.

Haar studie biologie brak ze af om schrijfster te worden. Op 11 januari 1936 trouwde Henriëtte van Eyk met Jean Lenglet (1889-1961), die als auteur het pseudoniem Édouard de Nève gebruikte. Met hem had ze in 1934 de gezamenlijke verhalenbundel Aan den loopenden band gepubliceerd. Ze scheidden op 16 maart 1946. Aansluitend had ze tot in de jaren vijftig een liefdesrelatie met de schrijver Simon Vestdijk. Ze schreven samen de briefroman Avontuur met Titia (1949). Hun briefwisseling uit de jaren 1946-47 is uitgegeven als Wij zijn van elkaar.

Henriëtte van Eyk staat bekend als een van de succesvolste humoristische schrijfsters van Nederland in de 20e eeuw. Achter deze humor gaat vaak een felle maatschappijkritiek schuil.

In 1932 verschenen haar verhaal Gabriël en haar eerste boek De kleine parade, waardoor ze al snel populair werd. In 1937 kreeg zij de C.W. van der Hoogtprijs voor haar roman Gabriël: de geschiedenis van een mager mannetje, de uitgebreide versie van het verhaal uit 1932. In 1954 ontving zij voor haar romans de Prijs van de Stichting Kunstenaarsverzet 1942-1945 en in 1980 de Jacobson-prijs.

Naast haar literaire werk schreef zij ook kinderboeken. Sommige daarvan verschenen eerst als vervolgverhaal in het tijdschrift Kris Kras. Ook verscheen van haar hand in 1967 de ironisch getoonzette etiquettegids De regels van het spel. Samen met Wim Sonneveld maakte ze in 1970 een succesvolle musicalversie van De kleine parade. Henriëtte van Eyk heeft ook veel buitenlands werk vertaald en bewerkt. In 1973 publiceerde ze haar autobiografie Dierbare wereld.

Haar biografie Henriëtte van Eyk. Vrouw tussen vier mannen, geschreven door Aukje Holtrop, verscheen in 2018.