Deze roman van Chotjewitz was vorig jaar een van de meest ophefmakende publikaties in de Bondsrepubliek. Het brisante van Chotjewitz'roman zit hem in het ontwerp: het terrorisme in de Bondsrepubliek en de politieke beklemming die het gevolg is van de intimidatie van de overheid tegen alles wat er aan oppositie links van de sociaal-democraten staat.
Chotjewitz weet waar hij het in zijn roman over heeft: vroeger als een van de activisten van de studentenbeweging, tegenwoordig als schrijver, advocaat en actief vakbondsbestuurder heeft hij aan den lijve ondervonden wat het is om je te bemoeien met de verdediging van mensendie in isoleercellen zitten omdat ze van politieke misdrijven worden verdacht, wat het betekent om als schrijver bij het minste of geringste met processen te worden bedreigd, om voor lezingen te worden uitgenodigd en vervolgens een bedankje te krijgen omdat de organisator politieke moeilijkheden vreest.
Juist dat zijn ook de ervaringen van de hoofdpersoon in "De bezoekers van de dageraad". Ook Fritz Beukonia is schrijver en advocaat, speelt een rol bij de verdediging van gevangen terroristen en beleeft verschrikkelijke nachtmerries als hij zich voorstelt hoe het is met zo'n achtergrond in handen van justitie te vallen. Om over zijn angsten heen te komen besluit Beukonia een roman te gaan schrijven. Maar de roman blijft steken in een fragment.
Een schrijver-advocaat die een boek probeert te schrijven over een schrijver-advocaat maar daar niet in slaagt omdat de werkelijkheid van de tegenwoordige Bondsrepubliek hem in een te verstikkende omklemming heeft - dat is het constructieprincipe van deze indrukwekkende en spannende roman van Chotjewitz.