De streektaal floreert. Dat blijkt uit de rijke oogst aan boeken en dichtbundels in het Gronings en het Drents. Bij de Stichting Uitgaven Noord-Groningen verscheen onlangs een juweeltje: de dichtbundel Rondomrond van Kunny Luchtenberg uit Uithuizen. Het is een mooie, door kunstenaar Aizo Betten uit Warffum vormgegeven uitgave, waarin ook illustraties van de hand van de dichteres zijn opgenomen.

Luchtenberg is geen onbekende. Recent verscheen van haar hand ook al de verhalenbundel Tussen Moan en Mörn, het zogeheten begunstegersbouk van 2009 van Stichting t Grunneger Bouk. Eerder publiceerde de inwoonster van Uithuizen de dichtbundels Pluusters en Dwarrels.

Voorzitter Teun Juk van de Stichting Uitgaven Noord-Groningen stelt dat Luchtenberg in t Grunnegers van t onzichtboare dreumt: "Ze zöcht noar roemte, pruift de noatuur en komt dicht bie de mensen. Ze rakt t gemoud van elke Grunneger. Nöchternhaid mit n daiper liggend gevuil."

De eerste exemplaren van Rondomrond werden onlangs in de doopsgezinde kerk in Uithuizen uitgereikt aan kenner van de Grunneger toal, Fré Scheiber uit Middelstum en wethouder Alie Boekhoudt-Wieringa van Eemsmond – de gemeente die de uitgave door financiële steun mede mogelijk maakte. De bundel telt een stuk of veertig gedichten.

Een van die verzen getuigt van een diep verlangen en draagt de eigenlijk onvertaalbare titel Wìnsteg: k wol zo geern hail even/da'k die aankomen kon/en zeggen dast n laiverd bist/k wol die zo hail geern even/over t hoar hìn strieken/din zol wied vot dichterbie lieken/k wol zo stommegeern/da'k die even aankomen kon. Een gedicht dat een sprekend bewijs is van de bewering van Luchtenberg dat zij in het Gronings schrijft, omdat die taal dichter bij haar gevoel ligt dan het Nederlands. (bvn)