Ik kocht deze traditionele voorstelling elf jaar geleden van de maker, tijdens een bezoek aan het openlucht museum DAKSHINACHITRA (the 'Madras Craft Foundation' - https:www.dakshinachitra.net/Cultural-Centre-Musuem) een eindje buiten Chennai in Tamil Nadu, India.

Het vervaardigen van deze manuscripten is een eeuwenoude folk art traditie uit Orissa in India. Je kunt mijn exemplaar opgevouwen bewaren (twee touwtje met oranje kwastjes dienen als een soort slot), maar je kunt het ook uitvouwen en boven je bed hangen waarbij je al naar wens, kleine, fijne luikjes kunt openen (een beetje zoals bij een adventkalender) waar dan aan de ene kant fabeldieren en aan de andere kant liefdes-scenes zichtbaar worden. 
Palmbladeren werden al heel vroeg in de geschiedenis van de mensheid als schrijfmateriaal gebruikt. In het Cuttack district van Orissa ontwikkelden de Chitrakar families van Raghurajpur deze exclusieve traditie. Het ongelooflijk arbeidsintensieve ambacht van het etsen op palmblad wordt door hen al sinds de middeleeuwen in praktijk gebracht. De legenden van Ramayana en Mahabharata, mythologische, spirituele of erotische portretten van goden en godinnen, de natuur en het dierenrijk zijn de steeds  terugkerende themas die worden afgebeeld volgens voorschrift. Er wordt daarbij uitsluitend met plantaardige of minerale inkt op het palmblad ge-etst. Deze gravure techniek wordt ook wel Talapatra chitra of Chitrapothi genoemd. Er wordt behalve het aanbrengen van inkt met een etspen ook uitsnedes in het palmblad gemaakt waardoor de karakteristieke luikjes ontstaan. Al met al een zeer arbeidsintensieve techniek: ieder manuscript staat voor minimaalhonderd uur handenarbeid. PS: de foto met de handen, werd niet door mij zelf genomen. Ik plaats 'm als voorbeeld om de techniek te laten zien. Alle andere foto's zijn wel door mij gemaakt.

Afmetingen: 36 x 43 cm 
Weegt slechts een paar gram. 
Wordt vanzelfsprekend zorgvudig ingepakt.