Maandelijks interviewt Ingrid Hoogervorst, al zes jaar lang, Nederlandse en buitenlandse schrijvers voor De Telegraaf en BZZLLETIN. Met centraal de vraag wat hen dreef bij het schrijven van hun romans.Wat maakte dat ene boek noodzakelijk? In de selectie uit al die interviews die 'Vreemdeling in eigen landschap' is, geven veel auteurs er blijk van zich van jongs af aan buitenstaander te hebben gevoeld, waarnemers aan de zijlijn van hun eigen tijd, geen deelnemers. Ze voelen zich nergens thuis, behalve in hun boeken. De interviews in 'Vreemdeling in eigen landschap' bieden een veelkleurige staalkaart van invalshoeken op de literaire buitenstaander. Wat is de invloed op de schrijver van gereformeerde afkomst: wil men er buiten blijven (Nicolaas Matsier) of juist terug naar die veilige omgeving (Maarten 't Hart)? Wil men zich terugschrijven naar het landschap van vroeger, naar Somalië (Yasmine Allas), Liberia (Vamba Shenif) of Indië (Adriaan van Dis, Basha Faber of Marion Bloem ), staat men met de voeten in Holland maar met de geest in Iran (Kader Abdollah), heeft men de deur van het thuisland definitief achter zich dichtgetrokken (Moses Isegawa), of zijn het de verhalen van een verloren wereld die men zoekt (Hafid Bouazza, Marcel Möring)? Hoe staan schrijvers als Arnon Grunberg, Boudewijn Büch, Herman Koch, Harry Mulisch of Connie Palmen in hun wereld?