Generaal Spoor is een interessante persoonlijkheid. In 1942 als Kapitein nog staf-officier in NL-Indie in het KNIL (Koninklijk Nederlands-Indisch Leger), en in 1946 Legercommandant. Dat is een wel zeer snelle carriere geweest, die zeer uitzonderlijk was. Zijn benoeming tot Legercommandant was dan ook een puur politieke beslissing. Dat is het natuurlijk altijd wel, maar nu helemaal. Simon Spoor ontsnapte ter nauwernood van Java op 8 maart in het allerlaatste vliegtuig naar Australie samen met zijn collega Kapitein GL Reinderhoff, waarmee hij in Australie nauw zou samenwerken in het opzetten van de eerste echte militaire NL'dse inlichtingendienst, de NEFIS. Na 3 jaar zwoegen, kwamen ze ook samen weer terug op Java en werd Spoor al snel Legercommandant en Reinderhoff uiteindelijk hoofd van de inlichtingendienst.

In dit boek heeft de weduwe van de Generaal veel documenten verzameld, brieven, rapporten en dit alles verwoven in het persoonlijke emotionele levensverhaal van haarzelf en haar man die ze in 1947 trouwde (beiden waren al getrouwd geweest). De dekolonisatie periode tussen 1945-1950 komt ook ruim aan bod. Zijn plotselinge tragische dood (hartaanval) kwam net voor zijn voorgenomen (vervroegde) pensioen en de machtsoverdracht. Hij werd slechts 47 jaar. Spoor commandeerde het grootste leger dat NL ooit op de been heeft gebracht (ruim 120.000 man) in haar geschiedenis. Dit boek is een mooi eerbetoon aan zijn nagedachtenis.