Over de oorlog, het jodendom, identiteit en onderwijs, de publieke zaak en het openbaar bestuur, de media en kunst en cultuur.
Wallage, telg uit een Joods middenstandsgezin, groeide op in Groningen en studeerde na de ulo en de hbs sociologie en planologie in die stad. Ook begon hij zijn politieke loopbaan als gemeenteraadslid in Groningen. Na enige tijd werd hij wethouder in deze gemeente, in het eerste progressieve college (PvdA-CPN-D66), samen met onder meer Max van den Berg en Jos Staatsen. Later (van 1981 tot 1989) was hij lid van de Tweede Kamer voor de PvdA. In 1989 werd hij staatssecretaris van Onderwijs en Wetenschappen in het derde kabinet-Lubbers. In 1993 werd hij staatssecretaris van Sociale Zaken in dit kabinet nadat Elske ter Veld was afgetreden.

Voor de Tweede Kamerverkiezingen van 1994 was Wallage campagneleider van de PvdA. Van 1994 tot 1998 was Wallage fractievoorzitter van de PvdA in de Tweede Kamer. Ondanks zijn herverkiezing aanvaardde hij per 1 oktober 1998 de burgemeesterspost in de gemeente Groningen. Hij werd als fractievoorzitter opgevolgd door Ad Melkert. Op 25 juni 2009 nam hij na bijna tien jaar afscheid van deze gemeente als burgemeester. Als reden voor zijn vertrek gaf hij aan: "Je moet voorkomen dat Stadjers hun burgemeester bedoelen als ze het over d'Olle Grieze hebben". Als burgemeester werd hij opgevolgd door Peter Rehwinkel. Per 1 juli 2009 is Wallage benoemd tot voorzitter van de Raad voor het Openbaar Bestuur, als opvolger van Jos van Kemenade. Sinds 1 september van dat jaar is hij daarnaast bijzonder hoogleraar Integratie en Openbaar Bestuur aan de Rijksuniversiteit Groningen.