Zakformaat. Met leeslint. Beetje gevlekt op snee, verder in prima staat

Pikante delen uit de brieven van Mme De Sévigné en Mme De Maintenon, de tweede geheime vrouw van Lodewijk XIV - deel 1

Marie de Rabutin-Chantal, markiezin de Sévigné (Parijs 5 februari 1626 - Grignan, Provence 18 april 1696) behoorde tot de hoge Franse adel en werd als schrijfster bekend door haar brieven, die tot de klassieken in de Franse literatuur worden gerekend.
Leven en werk

Mme de Sévigné stamde uit een oude Bourgondische familie. Nadat haar man in een duel om een minnares om het leven was gekomen (1651), wijdde ze zich volledig aan haar twee kinderen. Toen haar dochter in 1669 huwde met de graaf van Grignan en twee jaar later naar de Provence verhuisde, ontstond tussen Marie de Sévigné en haar dochter een van de origineelste briefwisselingen uit de Franse literaire geschiedenis.

De brieven van Mme de Sévigné, merendeels dus gericht aan haar dochter, getuigen niet alleen van een levendige schrijftrant, maar bovenal van haar "kunst van vertellen". Veel van wat ze vertelt heeft ze niet zelf meegemaakt: ze schept een eigen visie van de wereld, vooral bedoeld om de leegte te vullen van de afwezigheid van haar dochter. Haar taal getuigt van gevoelens die hun diepgang vinden in wat Proust later "intermittences du coeur" zou noemen: het beurtelings wegblijven en weer terugkeren van hartstocht op het ritme van afscheid en weerzien. De briefwisseling van Mme de Sévigné is bij uitstek representatief voor het classicisme en wordt van grote waarde geacht, niet alleen omwille van haar persoonlijke (soms mondaine) kijk op historisch getinte anekdoten, maar vooral om de literaire en psychologische context waarin deze anekdoten zijn geplaatst. (Wikipedia)