Walt Whitman geldt als de meest typisch Amerikaanse\ndichter van de negentiende eeuw. In zijn grote bundel\nLeaves of Grass bezingt en vereert hij de Amerikaanse natuur,\nde Amerikaanse mens en de democratische samenleving\nals de culminatie en het absolute hoogtepunt van\nde schepping.\n\nDie verering voor Amerika en de Amerikaan komt\nook tot uiting in deze verzameling dagboekaantekeningen,\nherinneringen en bespiegelingen. De auteur trok\nna het uitbreken van de Amerikaanse Burgeroorlog\n(1861–1865) naar Washington, waar hij als vrijwilliger\nzijn dagen doorbracht in de vele militaire hospitalen.\nWhitman beschrijft de nu onvoorstelbare toestanden in\nde barakken en ziekenzalen, en de buitengewone moed\nvan de zieke, gewonde en stervende militairen die hij\nmorele en materiële steun verleende.\n\nNa een zware beroerte beschrijft Whitman zijn langzame\nherstel in Camden, New Jersey, met hoogstpersoonlijke\nindrukken van de natuur in zijn omgeving en\nvan diverse reizen – naar New York, Boston, Canada, het\nMidden en Verre Westen van de VS en enkele van de Zuidelijke\nstaten. De laatste aantekeningen zijn uit 1882, toen\nSpecimen Days verscheen, tien jaar voor Whitmans dood.\nOud ben ik en jong ben ik, nu voor het eerst in vertaling,\nbiedt een hoogstpersoonlijk doorkijkje op het leven, de\nwereld en het denken van een uniek mens, dichter, filosoof\nen profeet van zijn bewonderde Amerika.