Met gevoel voor humor en absurditeit ontleedt Kati Heck (1979, Düsseldorf) de wereld om zich heen en herschept een geheel eigen universum. Wie probeert een duidelijk verhaal te ontdekken in haar raadselachtig schilderijen, sculpturen, films en collages komt bedrogen uit. Heck biedt geen houvast maar stuurt aan op de verbeeldingskracht. Hauruck d?Orange is haar eerste grote museale solotentoonstelling in Nederland. Het werk van Kati Heck is een virtuoze kakofonie van kleur, beeld en taal. In figuratieve, vaak omvangrijke schilderijen en sculpturen brengt zij twee werelden samen: de ene herkenbaar en te herleiden naar gebeurtenissen en personen uit de dagelijkse omgeving van de kunstenaar, de andere ontregelend of ronduit verontrustend als een koortsachtige droom. Personages worden op theatrale wijze opgevoerd ? poserend of uitbundig verkleed - en ook Heck zelf is een regelmatige passant in haar eigen werk. Steeds verschijnt ze in een andere bijna allegorische gedaante, als haar eigen muze. Van raadselachtig realisme tot cartooneske schetsen De tentoonstelling in GEM brengt meer dan twintig nieuwe en recente werken samen. Heck plaatst ze in een bijzondere enscenering die de bezoeker uitnodigt om niet alleen de ogen te gebruiken, maar ook het lichaam, de herinnering en het onderbewustzijn. Hauruck d?Orange laat goed zien hoe Heck diverse media en beeldtalen naast en door elkaar gebruikt, vol verwijzingen naar zowel de kunstgeschiedenis en literatuur als folklore, populaire cultuur en autobiografie. Van raadselachtig realisme tot cartooneske schetsen: Heck schept een parallelle wereld waarin categorieën en betekenissen vloeibaar zijn. Naast schilderijen, tekeningen, collages en sculpturen presenteert de tentoonstelling de video Der springende Punkt case II: O (2017). Dit tweede deel uit een nog onvoltooide filmtrilogie komt voort uit de Babydetektivclub, een onvaste groep van bevriende makers met wie Heck samenwerkt. De film speelt op humoristische wijze met clichés uit het detective-genre en vertegenwoordigt een bepaalde democratische do it yourself mentaliteit. Dit blijkt ook uit het enorme handgemaakte ?manifest? dat de bezoeker verwelkomt bij binnenkomst in GEM: alles mag en niets is wat het lijkt. Metamorfose Het ?Hauruck? uit de tentoonstellingstitel Hauruck d?Orange is een veelvoorkomend woord in Hecks schilderijen. Het is Duitse spreektaal voor een aansporing: komaan! ?Orange? refereert daarbij natuurlijk aan de nationale kleur van het land waar zij zichzelf met deze tentoonstelling op de kaart zet. In de tentoonstellingsruimte spelen drie andere kleuren de hoofdrol. Samen vormen ze een ?verwassen? versie van de Duitse en Belgische vlag, wat voor Heck verwijst naar het vervagen van identiteit. Het idee van metamorfose ? het overgaan van het een in het ander ? komt vaker terug in haar werk, bijvoorbeeld in tweekoppige wezens of hybride mensfiguren. Kati Heck woont en werkt in Pulle, België. Ze volgde de opleiding schilderen aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten in Antwerpen. Haar werk was recent onder meer te zien in de Deichtorhallen in Hamburg, CAC Malaga en het M HKA in Antwerpen.