De muur 47: o.a. Etalagecoureur. De tragische ondergang van Roy SchuitenIn deze Muur-special tekent Peter Ouwerkerk het leven van Roy Schuiten (1950-2006). Oudere lezers herinneren zich Schuiten nog als de prachtige stilist die als 23-jarige neoprof de internationale wielerwereld verbaasde door met een uitgeputte Francesco Moser in zijn wiel de vermaarde koppeltijdrit Trofeo Baracchi te winnen. Misschien kunnen ze zich zelfs de beelden van AVRO's Sportpanoroma nog voor de geest halen, uit het najaar van 1975, toen Schuiten in Mexico City tevergeefs probeerde het werelduurrecord van Eddy Merckx te verbeteren.
Roy Schuiten was buitengewoon getalenteerd, maar zijn eigenzinnigheid, zijn onwil zich aan de mores van het peloton aan te passen en zijn extreme individualisme stonden langdurig succes in de weg. Na een mislukt jaar als ploegleider van de nieuwe formatie PDM verliet hij Nederland en het wielrennen, en begon een restaurant in de Algarve. Ook als horecaman bleek hij getalenteerd - maar nu was de prijs die hij voor zijn succes moest betalen hoger.
Peter Ouwerkerk zag als wielerjournalist voor de Rotterdamse krant Het Vrije Volk Schuiten opgaan, blinken en verzinken. Hij bleef, ook na diens afscheid, gefascineerd door Schuitens levensverhaal - en de tragische omstandigheden die uiteindelijk tot zijn dood leidden.
Deze biografie is het resultaat van een zoektocht van jaren naar de mens achter Roy Schuiten, de wielrenner. Het geeft een scherp inzicht in de genadeloze wereld van het wielrennen, waar de sporter vaak niet meer is dan een wegwerpatleet. Maar bovenal laat Peter Ouwerkerk ons zien hoe een mens, gezegend met grote gaven, juist door de uitzonderingspositie die hij daarmee verwerft, ten onder kan gaan.
John Kroon, Mart Smeets, Bert Wagendorp

De muur 53: Le Tour! Allons-y!
Het eerste antwoord van tijdrijder Tom Dumoulin in het exclusieve interview dat onze Nando Boers in deze Muur met hem heeft, is meteen nogal intrigerend: "Een uur lang pijn lijden? Waarom is dat leuk? Ik weet het niet. Aan de andere kant is tijdrijden iets waar ik naar uitkijk. Ik smacht ernaar. (…) Nu weer, maar ik weet echt niet waarom.' Als hij ooit het antwoord op de vraag zal vinden, zegt hij, zal dat bij toeval zijn. Misschien is het beter als het antwoord nog even in nevelen blijft gehuld. Renners gaan zelden harder fietsen van dieper inzicht in hun drijfveren – om de hoek van het inzicht woont de fatale relativering.
Peter Winnen kreeg van journalist Bas Steman een vakantiekiekje. Daarop zag hij zichzelf terug, in de Tour van 1986, ergens in de buurt van Clermond-Ferrand. Winnen wist weinig meer van die Tour – maar de foto haalt herinneringen naar boven, "als moerasbellen'. Die bellen vormen samen een prachtig verhaal, dat anders voor eeuwig in de koude grond van vergeten gebeurtenissen was blijven rusten – je moet er niet aan denken. Heb je nog een vakantiekiekje van Peter Winnen in actie? Stuur het naar De Muur!
Herman van der Zandt wordt komende zomer je avondlijke rustpunt in de Tour. De Avondetappe komt terug, godzijdank. Wij vroegen Van der Zandt: wat héb jij eigenlijk met de Tour? Hij schreef als antwoord een verhaal over de Profronde van Ulvenhout. Nu weten wij: het komt goed, deze zomer.
Jeroen Wielaert legt uit welke microben hem elk jaar weer naar Frankrijk dwingen, Peter Ouwerkerk rukt een merkwaardige avond op de Mont Saint-Michel uit de vergetelheid, Herman Chevrolet bestudeerde de Rode Lantaarn, Wiep Idzenga reconstrueerde de fatale dag in 1990 waarop Erik Breukink de Tour verloor (of misschien waren het wel twee dagen) en Bert Wagendorp legt uit hoe Chris Froome de Ventoux vermoordde, in plaats van andersom, zoals toch de bedoeling is. Niet te vergeten: Frank Heinen werkt gestaag verder aan Heinens Klein Wielerwoordenboek, het enige woordenboek waarin elk lemma een lach oproept.
En tussen alle romantiek staat het verhaal van Hans Vandeweghe, over de zorgwekkende staat waarin het wielrennen verkeert. Als er niks verandert, dreigt de sport kapot te gaan. En dat zou, gezien het bovenstaande, toch behoorlijk jammer zijn.
Rijke Muur dit, vinden wij.