Dit was het jaar waarin Charles Desborough volwassen moest worden. Hij was teruggekomen uit de stad, waar hij studeerde, naar het kleine Australische vissersplaatsje waar zijn jeugd begraven lag. Onzeker van zichzelf, verder dan ooit verwijderd van zijn vader, en voor het eerst verontrust door de herinnering aan zijn moeder, die hij nauwelijks gekend had vóór zij uit zijn leven verdween... en toen zag hij Tania, die hem met één gebaar een wereld onthulde waarvoor hij altijd teruggeschrokken was, een wereld van vertrouwende liefde. Instinctief trok hij zich terug in zijn weerbarstige schuwheid, kwetste anderen en kwetste zichzelf; en viel als een gemakkelijke prooi n handen van Judy die hem gaf waar hij niet om gevraagd had.
Maar voor zijn teleurstellingen met meisjes was er altijd nog de zee en de wereld van de vissers om hem schadeloos te stellen. In de kameraadschap en in de opwindende lichamelijke inspanning lag afleiding genoeg, daar kon hij zichzelf vergeten. En juist daar achterhaalde hem het noodlot, toen hij met de andere vissers betrokken werd in de strijd tegen de Italiaanse emigranten die hun visgronden afstroopten en zijn vrienden mishandelden. Toen kwam het ogenblik dat Charles Desborough met één kleine beweging van zijn vinger zijn onvolwassen wereld in elkaar schoot, en daarvoor de verantwoordelijkheid moet dragen.
Alleen met zichzelf, in een cel van een paar meter in het vierkant, moest Charles de strijd uitvechten en zichzelf rekenschap geven waarom hij gedood had, waarom hij niet had liefgehad. De rekenschap die de rechter hem vroeg verbleekte daarnaast, en toen de samenleving hem accepteerde, bleef nog de taak om (te laat!) te doen wat hij vroeger nagelaten had.
Dit boeiende verhaal van een jongen die man wordt, verplaatst de lezer naar een onbekend deel van de wereld, waar de grote strijd van elk leven tegen een mysterieuze achtergrond wordt uitgevochten.