'Beide auteurs zoeken naar betekenis in Rembrandts bijbelse etsen, tekeningen en schilderijen.
Binnen die voorstellingen zijn zij eropuit de invalshoek van waaruit bijbelse verhalen en gelijkenissen belicht worden, op het spoor te komen. Het gaat daarbij niet zozeer om datgene wat Rembrandt weergeeft, als wel om de manier waarop hij dat doet. Het gaat om de kijk, de visie waartoe het kunstwerk ons uitnodigt.
Op een verhelderende wijze zoeken de auteurs bij elk van de elf behandelde kunstwerken naar de rode draad die erin verborgen zit. Telkens gaan ze uit van een vergelijkende analyse van meerdere voorstellingen van eenzelfde bijbels tafereel. Zo proberen zij door middel van de verschillen die zich aandienen, een samenhangende betekenis e ontwaren. Daarbij vragen zij zich af: is ergens Ariadnes draad te vinden die een weg wijst door de doolhof van de vele betekenissen? En leidt dezeweg ongedwongen naar een ontknoping?
Voorlezen uit Rembrandt geeft ten aanhoren van anderen weer hoe de auteurs Rembrandt menen te verstaan. Ze leggen hun lezingen aan ons voor. Maar ze doen ook iets vóór; ze demonstreren een bepaalde werkwijze door voorbeelden te geven van bezinnend kijken, geduldig turen, inventief
waarnemen en creatief begrijpen. Dit alles leidt tot een ongedwongen kijk op de visuele weergave die ervan geeft.
e auteurs, Nico Tromp en Jacques Maas, maken deel uit van het werkverband Semanet (Semiotische analyse door Nederlandse theologen)'.

Een boek dat ook ons verrassend en anders doet op-kijken naar de Grote Meester.