Flaptekst

Elisabeth Vreede laat ons in haar brieven kennismaken met de astronomie vanuit een filosofisch perspectief. Zij baseert zich hierbij op het werk van Rudolf Steiner en denkt van daaruit als astronoom en filosoof zelfstandig verder. Op een geheel eigen manier werkt zij de astronomische en astrologische begrippen uit, en voert zij ons naar de dieper gelegen achtergrond en betekenis van de hemelverschijnselen. Ook zonder wiskundige en astronomische voorkennis kan de lezer de achterliggende spirituele gedachtegang volgen. De manier waarop de onderwerpen worden behandeld, leidt geleidelijk aan tot een begrijpen van de esoterische inzichten omtrent de astronomische verschijnselen. Deze sterrenwijsheid (astro-sofie) is een spirituele benadering van de kosmos waarin Christus centraal staat.

Elisabeth Vreede werd in 1879 in Den Haag geboren, zij studeerde astronomie en filosofie in Leiden. Na haar afstuderen vertrok ze naar Berlijn om aan haar dissertatie te werken. Hier leerde zij Rudolf Steiner persoonlijk kennen en werd zijn gesprekspartner in de christologische astronomie. Over dit onderwerp gaf zij veel lezingen. Toen zij zich aansloot bij de jonge gemeenschap in Dornach, liet zij daar een sterrenwacht bouwen zodat iedereen de hemelverschijnselen onder haar leiding kon leren waarnemen.
Van 1927 tot 1930 schreef zij elke maand een astronomische brief. Deze brieven zijn gebundeld en vormen de basis voor haar werk. Dit boek is een Nederlandse vertaling van deze brieven, die oorspronkelijk in het Duits werden geschreven.

Elisabeth Vreede was een geëngageerde vrouw, opgegroeid in een theosofisch gezin werd zij al jong internationaal actief in de 20e-eeuwse vernieuwingsbewegingen, zoals de reformbeweging en de internationale vrouwenbeweging. Als astronoom heeft zij velen geïnspireerd om onderzoek te doen naar sterrenkundige verschijnselen en de verbanden tussen de hemelverschijnselen en de natuur. Zij heeft een belangrijke aanzet gegeven voor het bestuderen van astronomische verschijnselen in de biologisch-dynamische landbouw. Haar kijk op de geschiedenis van de astronomie is vernieuwend. Op een levendige manier beschrijft zij hoe de astronomie en ook de astrologie de basis vormen voor onze kennis van de sterrenwereld en ons huidige wereldbeeld.
Samen met Ita Wegman vormde zij de kritische noot in de jonge antroposofische beweging. Door WO II werd hun internationale werk onmogelijk. Beiden stierven in 1943 in Zwitserland.
Het werk van Elisabeth Vreede werd na de oorlog voortgezet door haar leerlingen, vooral in de Angelsaksische wereld heeft Elisabeth Vreedes sterrenkunde van de toekomst een grote vlucht genomen.