Bevat een chronologisch overzicht.
Omslag: Dick Bruna

Centrale vraag van dit boek: Hoe kwam de toen bijna zeventigjarige Nederlanderse filmer in de frontlinies in Vietnam?. Het boek is deels gebaseerd op gesprekken die auteur Han Meyer voerde met Joris Ivens. Het eerste interview van enige dagen dateert uit 1968 en vond plaats in Parijs. Ivens had toe net de laatste hand gelegd aan een film over Vietnam: 'De zeventiende breedtegraad'.

Joris Ivens (1898 – 1989) was een Nederlands filmregisseur en filmmaker, met name gericht op het maken van documentaires. Hij behoort naast Paul Verhoeven, Johan van der Keuken en Bert Haanstra tot de internationaal bekende Nederlandse filmmakers. In eigen land raakte hij onder meer omstreden vanwege zijn film ter ondersteuning van de Indonesische onafhankelijkheidsbeweging.
Ivens werd bekend met avant-garde documentaires als De brug (1928) (over De Hef in Rotterdam), Regen (1929) en Zuiderzee (1930), waarin hij experimenteerde met bewegingen en ritmes. Hij behoorde tot de voormannen van de internationale filmavant-garde van die jaren. Later raakte hij steeds meer geïnteresseerd in sociale kwesties en werd hij overtuigd communist. Hij maakte onder meer films over een mijnwerkersstaking in België (Borinage, 1934), over de Spaanse Burgeroorlog (The Spanish Earth, 1937) en over de strijd die China voerde tegen de Japanse bezetting (De vierhonderd miljoen, 1939). Tijdens de Tweede Wereldoorlog maakte hij diverse films in de Verenigde Staten, waaronder Power and the Land (1941) voor het Amerikaanse ministerie van landbouw en Action Stations! (1943) voor de Canadese marine. (bron: Wikipedia)

Met leesvouw in de rug, lichte verkleuring en een klein vouwtje rechtsonderen ren echtsboven in de kaft, plus wat vlekjes.

Vietnam - Borinage - Spanje - China - Koude Oorlog - Indonesië - filmkunst - cineasten