De bijzondere relatie tussen de mariniers en Rotterdam is gebaseerd op verwantschap in mentaliteit en historische verbondenheid. Het 350-jarig bestaan van het korps vormt een ideale gelegenheid om die speciale band tegen het licht te houden. Want waarom passen stad en korps in hoofd en hart van zoveel mensen zo goed bij elkaar? En wat is de verhouding tussen concrete feiten en minder grijpbare sentimenten? In dit boek wordt ingegaan op deze vragen. Langs twee sporen volgen we de specifieke historie van de mariniers en de stad Rotterdam, de wording van de gemeenschappelijke band, dit alles afgezet tegen het decor van de algemene geschiedenis van Nederland.
Zowel Rotterdam als de mariniers streven, hoewel op verschillende gebieden, naar een houding in balans met de tijd; een mengsel van een stevige traditie met modernistisch denken. Geen nostalgie of een hang naar het verleden, maar een blik in de toekomst met geloof in vooruitgang, en vooral ook in de eigen mogelijkheden. En dat niet met breedvoerige beleidsstukken of grote verhalen, maar met duidelijke voornemens en vooral doelmatig handelen. In de volksmond wordt een en ander bondig samengevat in het Rotterdamse motto; Geen woorden, maar daden!. Bovendien betrekken zowel de stad Rotterdam als het Korps Mariniers bij hun ambities nadrukkelijk het buitenland. Zo wijd de wereld strekt, de lijfspreuk van de mariniers, zou zonder probleem in het wapen van de gemeente Rotterdam kunnen staan. Met de benen stevig op de grond, maar met de mogelijkheden overzee en op verre kusten het verschil te maken: wereldwijd aan de Maas.