Walter Scott (Edinburgh, 14 augustus 1771 – Abbotsford House, Abbotsford, 21 september 1832) was een Schots dichter en schrijver, vooral bekend door zijn historische romans. Met Waverley (1814), de eerste van een reeks waartoe ook Ivanhoe behoort, schreef hij de eerste historische roman.[1] Scott werd reeds tijdens zijn leven gezien als een der grootste schrijvers uit de wereldliteratuur. Hij heeft grote invloed gehad op latere literaire grootheden als Victor Hugo, Alexandre Dumas père, Aleksandr Poesjkin, Lev Tolstoj, Alessandro Manzoni en in België Hendrik Conscience. Naar hedendaagse maatstaven worden zijn romans vaak als te lang ervaren, met te veel zijpaden en wel erg conventionele, vaak aangeplakte eindes. Er is weinig aandacht voor suggestieve en psychologische aspecten. Ondanks de romantische context waarin hij zijn helden plaatst accepteert hij de mensen zoals ze zijn, zonder veel ontwikkeling. Zijn werken kenmerken zich daarentegen nog steeds door veel beweging en pathos. Scott is een rasverteller en met name ook in bewerkingen voor de jeugd en als basis voor verfilmingen hebben veel van zijn boeken de tand des tijds tot op de dag van vandaag weten te doorstaan.

Sinds 2010 wordt in Schotland jaarlijks de Walter Scott Prize for Historical Fiction toegekend aan de beste historische roman die het voorafgaande jaar verscheen in het Verenigd Koninkrijk, Ierland of het Britse Gemenebest.