Formaat: 33x25x3,4 cm. Deel 10 uit de serie Monografieën van Nederlandse fotografen. Amsterdam in de tweede helft van de negentiende eeuw, zijn bewoners en hun belevenissen en eigenaardigheden zijn door geen ander zo treffend in beeld gebracht als door Jacob Olie Jbz (1834-1905). Hij laat telkens zien hoe hetgeen hij waarneemt onderdeel uitmaakt van de omgeving: een gebouw in de stedelijke context; stadsbewoners als voetgangers in de drukke binnenstad; de bewoner voor zijn huis en de ambachtsman op zijn werk. Die kwaliteit maakt Jacob Olie tot de ideale stadsfotograaf.
Zijn foto's behoren tot de meest gereproduceerde beelden van de hoofdstad; de voorstelling die wij maken van het Amsterdam in de vorige eeuw is in sterke mate bepaald door Olies fotografie.
Jacob Olie was een veelzijdig talent: timmerman, fotograaf, onderwijzer en bouwkundige. Hij nam actief deel aan het debat over de vraag hoe de architectuur vorm moest geven aan de groei van de stad. In zijn fotografie documenteert hij hoe Amsterdam in korte tijd veranderde.
Deze studie over Jacob Olie is gebaseerd op een nauwgezette analyse van het rijke archiefmateriaal over zijn leven en werk. Duidelijk wordt hoe zijn fotografie -voor Olie zelf niet meer dan een particuliere liefhebberij- is verweven met zijn werk als bouwkundige, tekenleraar en directeur van de eerste ambachtsschool in Nederland.
Groot, zwaar fotoboek, delen van de tekst ook in het Engels.